دیابت

بیماری دیابت درمان شدنی است نه کنترل شدنی.

دیابت را در کتاب های طب سنتی به الفاظی مانند: دولاب کلیوی، دیابیت، ذیابتس، سلسله البول، ذول البول نامیده می شود.

هر آنچه که مربوط به تکرر ادرار می باشد در کتاب های سنتی دیابت گفته اند که سردی مثانه و کلیه هایا همان دولاب کلیوی (برگشت ادرار) زیر مجموعه دیابت می باشد.

دیابت بیماری است که فرد به خاطر مصرف بالای آب حرارت بدن بالا رفته باعث سردی کلیه، خشکی دهان و پوست منجر می شودچیزی را نگه نمیدارد و همه را دفع می کند.

انواع دیابت

• دیابت حقیقی: در این نوع دیابت قند وارد ادرار می شود.
• دیابت غیر حقیقی: در این نوع دیابت قند وارد ادرار نمی شود.

چرا به دیابت بیماری قند می گویند؟

1. چون در آزمایش خون قند دیده می شود.
2. در آزمایش ادرار قند در ادرار دیده می شود.

در اینجا دو سوال پیش می آيد:

الف: آیا کسی هست که قند خون داشته باشد و قند در ادرار نداشته باشد؟ بله.

ب: آیا کسی هست قند در ادرار داشته باشد و در خون نداشته باشد؟ خیر.

در بعضی مواقع اضافه قندی که در خون است از راه ادرار دفع می شود ولی گاهی مواقع این اضافه قند از راه کلیه جذب می شود و در ادرار دیده نمی شود. که این دیابت از نوع غیر حقیقی است، یعنی دولاب کلیوی نیست و کلیه مشکل ندارد و هضم اینجا ایراد دارد.

وظیفه انسولین در بدن:

باعث هضم و جذب قند می شود، طب سنتی می گوید اگر انسولین در بدن انسان تولید نشود باعث احتراق قند (شکسته شدن قند، سوخته شدن) نمی شود اگر قند سوخته نشود جذب نمی شود.

وقتی قند وارد بدن شود باید هضم شود تا جذب شود قبل از جذب باید شکسته شود تا از طریق خون وارد سلولهای بدن شود. اگر هضم ضعیف باشد یا به هر دلیلی انسداد ایجاد شده باشد، از رسیدن این انسولین به خون جلوگیری می کند. و بدن نیاز به قند بیشتری میل پپدا می کند.

حال اگر این قند از حد خود بالاتر برود، بدن برای هضم این قند، حرارت را بالا می برد در نتیجه شخص مرتب داغ و دهانش خشک می شود و کف دست و پاها می سوزد و علامت کثرت العطش در آن نمایان می شود. فرد به اشتباه برای پایین آوردن حرارت از آب استفاده می کند. این آب هم هضم نشده خروجی را باز می کند و باعث ضعف هضم می شود که همراه ادرار قند دفع می شود و منجر به دولاب کلیوی می شود در این مرحله نباید خروجی بدن بسته شود و هضم هم درست شود.

در روایات می بینیم اولین خوراکی که به بیمار می دهند قند است ولی این قند به شکل شکسته شده یا هضم شده است مانند عسل یا شکر نیشکر یا خرما، انجیر، توت خشک.

انواع قند

• قند طبیعی (گرم).

این دسته از قندها هضم پایینی دارند و خود نیز هاضوم هستند. افرادی که از این نوع قندها مصرف می کنند به دیابت مبتلا نمی شوند. مثل: خرما، کشمش، توت خشک، شکر نیشکر، عسل و خشکبار هایی که شیرین هستند.

• قند مصنوعی (سرد).

بدن به این قند واکنش بیشتری نشان می دهد و افرادی که از این نوع قندها مصرف می کنند بیشتر به دیابت مبتلا می شوند چون به هضم بالایی نیاز دارند. مثل چغندر قند.

نشانه های دیابت

کثرت العطش، حبس بول، بول سفید رنگ، تکرر ادرار، شب ادراری، کثرت البول، سنگ کلیه، برگشت ادرار، خشکی دهان، خشکی پوست.

بچه هایی که شب ادراری دارند، مبتلا به بیماری دیابت هستند چون قند هضم نشده در بدن دارند که باعث دولاب کلیوی شده است. در شب به علت حرارت بالای بدن خروجی از راه ادرار باز می شود بهتر است به آنها غذای سبک داده شود که خواب آنها سبک شود و سریع دفع ادرار داشته باشند.

عواملی که باعث دیابت می شوند:

• ضعف معده: باعث فشار به کبد می شود به عنوان مثال با خوردن فست فودها با عث ضعف معده و کبد می شوید. معمولا افرادی که دچار معده و لوزالمعده ضعیف هستند دندان برای جویدن ندارند.
• عطش معده: باعث بالا رفتن حرارت کبد می شود و در نهایت کبد برای جبران این گرمی آب می طلبد.
• افرادی که گوشت و چربی طبیعی استفاده نمی کنند، چربی در بدن، حرارت را کاهش می دهد در صورتی که حفظ رطوبت غریزی می کند. ولی آب حرارت بدن را پایین می‌آورد در حالی که دفع رطوبت غریزی می کند. حال کسی که بدن او چربی داشته باشد اجازه بالا رفتن حرارت را به بدن نمی دهد که بدن به سراغ رطوبت های غریزی برود، به همین دلیل هر چه بدن نیاز به رطوبت داشته باشد را از این رطوبت های غریزی می‌گیرد و هیچ وقت به دولاب کلیوی نمی رسد.

با خوردن چربی، بدن این حرارت و رطوبت غریزی را نگه می دارد جذب و هضم و دفع می کند. ولی با نخوردن چربی حرارت بالا رفته جذب نمی کند و بدون هضم دفع می کند (پس خوردن چربی و گوشت برای کسی که دیابت دارد بسیار خوب است).

• خوردن مرکبات صبح ناشتا: مرکبات مانند لیمو ترش باعث ضعف معده می شود که صبح ناشتا ممنوع است.
• عصبی بودن: گاهی دیابت عصبی است. در افرادی که به علت عصبی بودن حرارت زیادی دارند، مایعات بیشتری مصرف می کنند، کلیه ها ضعیف شده و دچار دیابت می شوند.

تمام افرادی که زیاد عصبی می‌شوند مشکل معده دارند، زیرا در حالت غیر آرامش غذا می خورند صفرا بیش از حد در معده ترشح می شود و مشکل معده پدید می آید برای همین ممنوع است که موقع عصبانیت چیزی خورده شود فقط کمی آب سرد که صفرا داخل معده را بشکند.

• پرخوری زیاد و گرسنگی زیاد: زیاد گرسنگی کشیدن باعث تنبلی لوزالمعده می شود چون قندی وارد بدن نمی شود که انسولین ترشح کند و از طرف دیگر با پرخوری کردن قند زیاد ترشح می شود لوزالمعده توان قند زیاد ندارد و دفع می کند.
• غلظت خون: چون خون رسانی به معده و لوزالمعده کم می شود برای همین هم انسولین درست ترشح نمی شود.
• زیادی خون: حرارت را آنقدر بالا می‌برد که باعث احتراق زیادی قند می شود و جذبی ندارد یا احتراق زیاد معده و لوزالمعده گرم می کند و غذا را می سوزاند و نمی تواند جذب کند.
• غده و کیست در لوزالمعده: انسداد ایجاد کرده است و نمی تواند انسولین را وارد بدن کند.
• هول، ترس، استرس و افتادگی ناف: این عوامل باعث دفع نشدن ادرار می شود.
• حبس بول و یبوست: حبس حرارت در بدن دیابت می آورد.

دیدگاه طب جدید

انواع دیابت

• دیابت نوع ۱: عضو درگیر می باشد. دیابت در جوانی و نوجوانی و وابسته به انسولین است.
• دیابت نوع ۲: عضو در گیر نمی باشد. دیابتی است که وابسته به انسولین نیست و بدن نسبت به انسولین واکنش نشان می دهد همان دیابت غیرحقیقی است قند وارد ادرار نشده مشکل هم از کلیه نیست ولی حرارت بالا رفته و ادرار برگشت کرده برای همین انسولین نمی تواند بزند. اگر شکست زیاد در قند ایجاد شود افت فشار پیدا می کند که این مشکل به علت دفع نداشتن، قند زیاد دفع می کنند. این دیابت به خاطر دفع نداشتن است.

دیابت نوع ۲ در افرادی که فقط مشکل دفع ادراری دارند در نتیجه حرارت بالا رفته به محض تزریق انسولین بدن به مشکل برمی خورد. بنابراین برای تست دیابت نباید از آزمایش استفاده کرد.

• دیابت بارداری: به نظر استاد دیابت بارداری وجود ندارد، حرارت بالا رفته با قند اشتباه گرفته می شود به علت اینکه جنین در حال بزرگ شدن است مانند اورام جلوی ادرار را می‌گیرد و مانع دفع ادرار می شود در نتیجه کلیه ها ضعیف شده و به اشتباه به او انسولین می زنند و قند های هضم نشده را وارد خون می کنند و هنگامی که بچه به دنیا می آید قند دارد زیرا با قند هضم نشده به دنیا آمده است.

درمان دیابت بارداری: با بستن زیرشکم، کم خوردن آب و استفاده نکردن از توالت فرنگی و خوب جویدن غذا.

دیدگاه طب سنتی، اسلامی

اشتباه پزشکان امروزی:

به افرادی که تکرر ادرار دارند، برای کم شدن ادرار دارو می دهند این کار نه تنها درمان نمی کند بلکه باعث بالا رفتن دیابت می شود. چون با کم شدن ادرار و تعریق کم، حبس در بدن ایجاد می شود، حرارت پایین می آید و کثرت العطش از بین می رود. بعد به مرور زمان با ادامه پیدا کردن حبس، بدن به دنبال خروجی می گردد و چون انسداد در راه خروجی هایی مانند ادرار و تعریق است مجبور می شود از اعضای دیگر خارج شود و صدمه به آنها وارد کند. این مشکلات از انسولین هضم نشده ای است که وارد بدن شده وگرنه قند طبیعی بدن با داشتن حرارت بالا راه خروجی دارد.

انسولین که وارد بدن می شود. همان قند هضم نشده ای است که وقتی وارد بدن می شود به عنوان فضولات جذب می شود و حبس ایجاد می کند و کثرت عطش را می گیرد. انسولین به ظاهر باعث کاهش دیابت می شود ولی در اصل حبس ایجاد کرده و راههای خروجی بدن را بسته است و در آخر منجر به قطع پا و کوری چشم می شود. انسولین در بدن مانند کار نوشابه می کند فقط غذا را روی هم انباشته می کند و بدن را فریب می دهد ایجاد بخارات کرده و وارد روده ها می کند.

در کتاب راز درمان از دکتر احمدیه گفته شده است:

مرض قند یا دیابت یا دولاب کلیوی در اثر نقص ترشح انسولین توسط لوزالمعده صورت می‌گیرد در نتیجه مقدار اضافی از خون را از طریق کلیه ها دفع شده گاهی نیز با وجود افزایش قند خون، در ادرار قندی مشاهده نمی گردد.

طبق گزارش بولتون شخصی در آمریکا دچار سرطان لوزالمعده شده بود و به ناچار او را تحت عمل جراحی قرار داده و لوزالمعده را برداشته‌اند آنها در مرحله اول گمان می کردند که باید هر روز مقدار زیادی انسولین به او تزریق کنند تا قند اضافه بدن سوخته و احتراق و تعادل لازم به عمل آید ولی به مرور مقدار انسولین تزریق شده کمتر می شد و حتی در بعضی مواقع اصلا تزریق نشد، مشاهده شد هیچ قند اضافه در ادرار و خون نبود. پزشکان به این نتیجه رسیدند که این بدن از راههای دیگری این عمل را انجام می دهد و بدن هضم را در معده قرار داده و این معده آنقدر قدرت و قوت داشته که نیاز به شکسته شدن قندی نداشته است، پس بدنی که قند غیر طبیعی مصرف نکند اصلاً کاری بر عهده لوزالمعده نمی باشد و قندها همه هضم شده و فرد به صورت عادی زندگی می کند.

به طور معمول در مبتلایان به دیابت که لوزالمعده آنها ضعیف و ناتوانی داشت میزان قند ادرار از ۱۰۰ گرم هم تجاوز می کرد از این رو چنین استنباط شد که افزایش قند موجب اختلال و تحریک مراکز مغز می گردد. همانطور که بعضی قندها از ترس و هول و استرس می باشد. قند این افراد فقط از دفع نکردن ادرار است به خاطر اینکه یکی از غدد بدن مشکل دارد.

مرحوم احمدیه می‌گوید: برای اورام به این بیماران داروهای محلل که برطرف کننده هر ورمی بود (ورم مغزی،کلیوی و….) استفاده کردند در هر حال به بیماران جواب داد و درمان شدند. یکی از این محلل ها مقل ارزق بود که رضایت بخشی بالایی داشت بعد از مدتی به این نکته پی بردند که نظریه مرحوم احمدی با نظریه ابن سینا در کتاب قانونچه یکسان در آمده که، در این کتاب مر مکی هم از داروهای موثر در قند است.

نسخه مرحوم احمدیه:

• مخلوط مقل ارزق و مر مکی و پوسته هلیله زرد را به نسبت مساوی و به صورت حب در آورده شود (همان قرص قند)
• ‌سرخ ولیک (از مدرات بسیار بالا و صاف کننده خون که دو سه روز بیشتر مصرف نشود).
• قره قروت، زالزالک میوه های ترش ، گندم و جو (قند هضم شده اند).
• توت سفید، خشک باشد بهتر است، سیاهدانه، خرفه و تخم خرفه، تخم گشنیز تخم کاهو تخم یونجه میوه سرو، شلغم، برگ زیتون، پنیر و مایع آن(هضم کننده شدید)، مایع خمیر ترش، شیر گاو یا گوسفند (شیر بز و میش از مجرب ترین هاست).
• ضماد هندوانه ابو جهل کف پا.

خلاصه التجارب رازی

دیابیت یا دولاب کلیوی پیوسته صاحب آن آب طلب می کند و از خوردن آن سیر نمی شود چنانچه ادرار دائم و بدو ن هیچ تغییری در رنگ آن دفع می شود که سبب این حالت ضعف قدرت جاذبه و دافعه است و فرد غلبه طبیعت گرم پیدا می کند بنابراین حرارت جگر بیش از حد بالا رفته، مجبور می شود رطوبت مورد نیاز خود را از ماساریقا جذب کند و اجازه نمی دهد این رطوبت همراه غذا وارد جگر شود و هضم شود.ماساریقا هم برای رساندن سریع رطوبت ، از معده آب را جذب می کند.چون آب زیاد می آید دفع هم بیشتر می شود، به این بیماری، دولاب (دلو به معنای آبکش) گفته می شود. در این افراد به علت رطوبت زیاد در بدن باعث شلی گوشت می شود و چون رطوبت در کل بدن زیاد شده اصلا رطوبت را جذب نمی کند زیرا ضعف قوه ماسکه ایجاد شده که هر چه آمده را دفع می کند.

به این ترتیب بدن این افراد دائم آب می طلبد و مثانه هم دائما دفع می کند پس از مدتی که این چرخه ادامه پیدا می کند جگر ضعیف می شود و بدن لاغر می شود، که در بعضی مواقع به مرگ منجر می شود. یا فرد به دلیل رطوبت و برودت زیاد باعث غلبه حرارت می شود. و کثرت العطش زیاد پیدا می کند پس نباید برای عطش از آب استفاده کند.

درمان دیابت

درمان دیابت در خلاصه التجارب

• مداومت بر خوردن رب ها چون قبل از هضم وارد ماساریقا نشود و ماندگار شود.
• هر آنچه قبض دهد و اجازه سریع آب را نکند. مانند دواهای قبض کننده.
• میوه های سرد، آش های ترش و آش غوره جو کوفته شده، گشنیز، تره، برنج، نشستن در هوای خنک و آب خنک، فصد با سلیق، شیاف یخ برداشتن، ضماد گلهای خشک و قابض بر روی کبد، قی کردن به آب هندوانه یخ، خوردن سرکه در شبانه روز، جوز بریان با عسل، پخته شده گردو با عسل ریواس.

دیابت در کتابی دیگر

در کتاب التسریف لمن عجز عن التالیف این بیماری به ذرب البول آمده که فرد مبتلا به این بیماری آب می خورد و به سرعت دفع می کند که سبب آن ضعف قدرت ماسکه و حرارتی که از اعتدال خارج شده که این حرارت یا از خوردن غذا زیاد یا از هوای گرم ایجاد شده.

این افراد سوختگی در ادرار و عطش ندارند و لاغر می شوند و در اکثر این افراد سر گیجه ایجاد می شود.حال اگر به همراه این علائم خون دیده شد یا طبیعت دم دیده شد باید از همه تحریکات جسمی دوری کنند و از ضماد ها، نوشیدنی قابض استفاده کنند و ازچیزهای که باعث ادرار زیاد می شود دوری کنند چون خود در حال دفع خون هستند.بهتر است افراد دیابتی با این نشانه ها را در مرحله اول فصد بزنند.و بعد از آن به درمان دیابت بپردازد (مصرف مدرات، تعریق زیاد و…)

درمان دیابت

به بدن آب بدهیم ولی خود آب نباشد بلکه چیزایی که رطوبی هستند.

کاهو، کاسنی، برگ چغندر، خرفه، سکنجبین با کاهو، گل سر خ محمدی، ‌گل بنفشه (کاهش دهنده حرکت های غیر غریزی بدن است، ختمی، خوابیدن بر زمین سرد.

سه روز یک بار در آب سرد رفتن، پاشیدن گلاب به بدن، ضماد با بذر اسفرزه کوبیده شده با سرکه یا به سندر.

استفاده از انواع قرص های دیابت که می توان با آب ترش انار یا با انواع رب ها مثل رب به، رب ریحان و آب کشیده شده از تمرهندی در غذاهای آنها از سماقیه (انواع سرکه ترش) و آلو استفاده شود.

آب جو با روغن بادام شیرین (آب جو را بیشتر از سه روز نگه داشته نشود و به همراه قند نیشکر هم مصرف نشود).

آب جو به همراه روغن بنفشه و شکر و روغن شیطرج حلوا شود.

درمان دیابت از نظر االهاوی

دیابتی ها را در آب سرد بنشانید. شورباهایی به آنها بدهید که روغن حیوانی زیاد داشته باشد، خوردن اسفرزه+ روغن گل ‌بلوط (موثر در رفع عطش)، سعوط مصطکی کندر، خوردن ماهی های رودخانه ای، دراج (گوشت کبک با آب نخود)، به انگور یا مویز، رب های ترش، فصد باسلیق یا صافن، تنقیه کردن با روغن های حیوانی و روغن گردو، نوشیدن آب جو، سبزی های خنک.

نظریه الهاوی: شب بیدار ماندن دیابت می آورد چون باعث بالا رفتن حرارت و سوزانندگی می شود.

درمان دیابت از نظر مرحوم رازی:

نوشیدن شیر میش (بسیار نافع است)، روغن سداب هم خوردن و تنقیه کردن، ‌بذر کتان، لعاب شنبلیله، خوردن زیاد انجیر (درمان حبس بول) یا همراه زیتون خورده شود. از هر کدام ۷ عدد.

مداومت بر خوردن شکر طبرزد به همراه شیر بز (ادرارآور و درمان سردی مثانه)

درمان های دیگر دیابت

• عسل.
• مرکب ۳، مرکب۴، مرکب ۲ (برای تقویت معده برای هضم معده).
• خوردن غذا با گوشتهای چرب.
• قهوه خرما، سنا مکی، جویدن خوب غذا، حذف ناهار.
• خوردن سرکه بعد غذا، خوردن سیب صبح ناشتا، سریع دفع ادرار کردن.
• حمام داغ،مصرف همیشگی هاضوم، مصرف سیر یا پودر سیر یا ترشی آن.
• پیاز یا ترشی پیاز، سیر و پیاز، مصرف زیاد نمک، منع استفاد از توالت فرنگی.
• مصرف کم مایعات، خوردن خرما، آب فاطر صبح ناشتا.
• نان خشک اول صبح، سویق جو، نان جو و همه متعلقات جو حتی بیسکویت جو.
• سویق عدس، سویق نخود، کندر، غوره، تمشک، مورد.
• ‌صبح ناشتا فقط یک ساعت کندر جویدن، مخلوط سیب سیر و عسل و سیاهدانه صبح ناشتا.
• سیاهدانه شب قبل از خواب، ‌مصرف مایعات به همراه سرکه.
• داروی قند بالا و قند زرد، سویق کدو و کدو.
• گشنیز تر و برنج، شکر نیشکر، پونه، پر هلو و پر زردآلو، مریم گلی، شیره و سرکه، لوبیا و نخود، سیب و سویق سیب.
• پوست یا برگ درخت فندق، انار و رب انار و جوشانده پوست انار یا برگ آن.
• خیار، تخم گشنیز، باکس گیلاس، شلغم، برگ شاه توت.
• تخم مرغ آب پز، با فلفل قرمز، توت خشک، ساقه برگ چغندر.
• تخم خربزه و گرمگ، کاکل ذرت، خارشتر بومادران، جوشانده گیاه مرق باعسل (فقط موقع بالا بودن قند مصرف شود).
• شاه پرنه، گردو، برگ گردو و برگ زیتون و کلاه بادمجان (کاهش قند سریع)، نعنا پودر شده، حنظل با عسل (کاهش فوری قند).
• مصرف نان خشک به همراه همه غذاها بخصوص نان جو.
• برای رفع عطش از آب جوش استفاده شود.
• رژیم میوه درمانی ۲۱ روزه (انگور، سیب).
• راه رفتن روی سنگ و فشار روی گودی پا.
• جا انداختن لگن.
• ‌درمان حبس عادت ماهیانه.
• فصد اکحل (برای کسانی که عطش زیاد دارند).
• حجامت عام و ساقین (مخصوصا افرادی که غلبه خون دارند).
• سیاهدانه آخر شب (بخصوص برای کسانی که پروستات باعث دیابت شده).
• اسفند (برای سلسل البوال اسفند صبح ناشتا با روغن کنجد).
• یونجه و متعلقات به آن (هضم را بالا میبرد و خونسازی را بسیار زیاد می کند.)
• گزنه، دارچین و زنجبیل با عسل (مدر شدید)، خوردن دارچین با غذاهای چرب مثل کله پاچه.

درمان دیابت از نظر نخودکی

تخم شنبلیه، اسفرزه هرکدام دو مثقال، تخم هویج، تخم ترب و سنبل الطیب یک مثقال همه را با هم به جز اسفرزه را آسیاب کنند بعد از هر وعده غذایی یک قاشق مرباخوری مصرف شود.

نکات مهم در مورد دیابت

بیماری دیابت درمان شدنی است نه کنترل شدنی.

• دیابت را باید درمان کنیم نه اینکه کاهش دهیم.
• هر دارویی که مدر باشد یعنی ادرار را زیاد کند کاهش دهنده قند خون است و هر دارویی که مدر باشد خودش درمان کننده دیابت است و گرم کننده کلیه می باشد.
• کسانی که فقط مشکل ادراری دارند و نمی توانند دفع ادرار کنند حرارت آنها بالا می رود که با دیابت اشتباه گرفته می شود به محض زدن انسولین تازه شخص مشکل پیدا می کند. برای همین هیچگاه در تشخیص دیابت از آزمایش استفاده نکنید.
• فرد دیابتی باید خود را ملزم کند که مرتب دفع ادرار کند که از بالا رفتن دیابت جلوگیری و حتی درمان آن کند.
• وقتی غده یا تومور در بدن ایجاد شده باعث انسداد می شود. این انسداد مانع از دفع ادرار می شود که باید در مرحله اول رفع غده کرد تا درمان دیابت صورت بگیرد. پس می توان گفت هر اورامی در بدن باشد یکی از عوامل دیابت می باشد.
• بعضی مواقع از حرارت زیاد که در کلیه ایجاد شود باعث این بیماری می شود علامت آن شدت عطش است فرد تب هم ندارد و حتی یبوست و خشکی پوست هم در بدن شخص ایجاد نمی‌شود و خروج دائمی ادرار بدون سوزانندگی و رقیق شبیه به آب (مانند شخصی که راست و ادرار شده) می باشد
• هر آنچه بتواند بدن را سرد کند به غیر از خوردن آب می تواند تسکین دیابت دهد یا می توان از قرص های دیابت استفاده شود.
• در بعضی مواقع سرد شدن مغز باعث سفید شدن ادرار می شود که دیابت می گویند.
• افراد دیابتی در حرارت بالا ضعف میل جنسی پیدا می کنند.
• قندهای هضم شده درمان دیابت است چون بدن نیاز به تولید انسولین برای جذب ندارد. وقتی جذب شود فرد کثرت عطش ندارد.
• احتراق در قندها در بدن انسان لازم است حال توسط انسولین یا غیر انسولین (هضم معده)، اگر این هضم باشد دیابت وجود ندارد. اگر هضم نباشد دیابت وجود دارد.
• هیچ گاه فرد نباید در تشخیص دیابت از آزمایش استفاده کند. خطر بسیار زیاد دارد.
• نباید قند را دائما اندازه گیری کرد چون باعث استرس می شود و دیابت درمان نمی شود.
• شیطرج شاخصه درمان مفاصل هست که برای بیماران قندی مفید است و ادار آور است.
• برای افرادی که در سنین پایین قند دارند قبل از دارو دادن باید اصلاح ناف و هولگیری کرد تا راه ادرار باز شود.
• برای قطع کردن انسولین افراد دیابتی باید داروی مدر شدید به او بدهید که مانع بالا رفتن قند شود.
• ایرانی ها در قدیم کاهو سکنجبین یا نون و پنیر و خربزه یا انگور و گرمک می خوردند که کاهش حرارت می داد برای اینکه آب نخورند.
• نان خشک مصرفی افراد دیابتی باید مانند خشک شده نان بربری باشد که به راحتی هضم شود.