حجامت زیر چانه (تحت الذقن یا زیر زنخدان)

زیر چانه (حجامت زیر چانه) برای درمان قلاع (زخم‌های) دهانی، فساد لثه و بیماری‌های دیگر دهان حجامت می‌شود.[1]

وَ قَدْ يُحْتَجَمُ تَحْتَ‏ الذَّقَنِ‏ لِعِلَاجِ الْقُلَاعِ فِي الْفَمِ وَ فَسَادِ اللِّثَةِ وَ غَيْرِ ذَلِكَ مِنْ أَوْجَاعِ الْفَمِ‏

آثار درمانی و منافع

جایگزین فصد چهار رگ دو لب است. خون سر، فک‌ها و لثه‌ها را پاکسازی می‌کند. در درمان زخم‌ها و دانه‏هاى ريز دهانی (قلاع) ازجمله آفت، فساد یا خون‌ریزی لثه، عفونت‌های دهان و دندان، بهبود وضعیت گردن، بهبود رنگ رخسار، بیماری‌های گلو از جمله آدنوپاتی (بزرگی غدد لنفی)های گردنی، خنّاق (دیفتری)، سستی و فروهشتگی زبان، لکنت زبان، فلج عصب صورتی، جوش صورت، خروسک؛ بیماری‌های تیروئید (به عنوان درمان تکمیلی) و هیرسوتیسم (پرمویی صورت بانوان) مفید است.

موضع حجامت: زیر چانه.

حجامت زیر چانه در کتب دیگر

در کتاب خلاصة الحكمة، ج‏2، ص: 455 علاوه بر خواص حجامت های دیگر در مورد حجامت زیر چانه می فرماید: حجامت تحت ذقن‏، امراض اسنان (دندان) و وجه (صورت) و حلقوم (لوزه و گرفتگی صدا) را نافع و تنقيه رأس (دفع فضولات سر) و فكين (فک بالا و پایین) مى‏نمايد.

در کتاب اكسير اعظم، ج‏2، ص: 65 می گوید: علاج بثور (جوش) و ورم حار لثه (ورم های گرم لثه) و خروج دم از آن (کسانی که دائم از لثه آنها خون خارج می شود یا همان پیوره) فصد قيفال و حجامت زير ذقن (حجامت زیر چاننه) ‏نمايند.

عقیده بنده این است که تمام فضولاتی که از ناحیه صورت خارج می شود را نباید از همان ناحیه با زدن تیغ و حجامت در صورت خارج کرد طبق استناد به حجامت های دیگر مثل حجامت کبد که جایگاهش روی پا است و یا حجامت رحم و کلیه که ساقین است پس دلیل وجود ندارد که ما برای دفع بیماری از یک ناحیه همان ناحیه را مورد حجامت قرار دهیم مخصوصاً صورت که پوست حساس تری نسبت به مواضع دیگر دارد و هم اینکه اگر جای تیغ بماند در صورت باعث خلل در زیبایی و موجب اذیت و آزار بیمار خواهد شد.

بنابر این هر علتی از بیماری ها که در صورت، دهان، فک، لثه ها، دندان، جوش صورت، آفت دهانی، مشکلات حلقوم، ورم در صورت و دهان باشد باید زیر چانه را حجامت کرد نه این که خود صورت را تیغ بزنیم.

[1] على بن موسى، امام هشتم7، طبّ الإمام الرضا7 (الرسالة الذهبية) – ايران ؛ قم، چاپ: اول، 1402ق. النص؛ ص56