مرکب یک

داروی مرکب یک که در روایت ذکر شده و میان اطباء رایج است همان داروی «ابن بسطام» است.

داروی مرکب یک درمان کننده سه خلط در بدن است و درمان 10 نوع بیماری را به همراه دارد و روند بهبودی بیمار را سرعت می دهد.

ممنوعیات مصرف

این داروی ترکیبی ممنوعیات مصرف با یک سری از غذاها و خوراکی ها دارد مانند: خرما، ماهى، سركه و سبزى. به این صورت که یک ساعت قبل از استفاده از دارو و یک تا دوساعت بعد از استفاده از دارو، خوراکی های ذکر شده مصرف نشوند.

بهترین غذا همراه با مصرف دارو

غذای شخصی که این دارو را مصرف می کند باید زير باجه با روغن كنجد باشد.

زیرباجه آبگوشتی با سرکه و میوه خشک است که با زعفران معطر می‌شود و زیره در آن می ریزند و یک شیرینی به آن می افزایند. این غذا بیشتر برای شکم درد استفاده می شود.

درمان بیماری

مرکب یک داروی شاخص کبد است. و به خواست خداوند متعال این دارو برای خلط سودا، بلغم و صفرا مفید می باشد.

این دارو برای درمان بیماری های زیر مورد استفاده قرار می گیرد:

• درد معده.
• قى.
• تب شدید.
• ترك دست و پاها و ناف.
• برسام (التهاب پرده دیافرام) و شکم درد.
• حبس ادرار.
• پروستات.
• اسهال خونی.
• بیماری های کبد مثل هپاتیت و کبد چرب.
• یرقان.
• گرمای شدید و گرمی که در سر است.
• درد مثانه.
• آلت مردى.

طریقه مصرف

مرکب یک برای درمان باید در سه روز نوشیده شود.

در هریک از این سه روز، مصرف دارو باید در صبح ناشتا به میزان دو مثقال خورده شود.

طرز تهیه مرکب یک

يك رطل (91 مثقال) خيار چنبر پوست كنده را، باید در یک رطل آب یک شبانه روز بخیسانید و بعد آن را به خوبی صاف کنید و سفل آن را دور بریزید، یک رطل عسل به صاف شده آن اضافه کنید، و يك رطل افشره به و 40 مثقال روغن گل به آن بیافزاید و آن را بر روی حرارت خیلی ملایم قرار دهید تا به قوام رسد بعد از به قوام رسیدن، آن را از روی حرارت بردارید تا خنک شود پس فلفل، دار فلفل، قرفه قرنفل (پوست تنه درخت میخک)، قرنفل (که همان میخک است)، قاقله، زنجبيل، دارچين، جوز بویا، از هر كدام 3 مثقال كوبيده و بيخته بر آن بریزید و همه را باهم مخلوط كنید و معجون کنید و در شیشه ای نگهداری کنید.

روایت

دواء للأمراض المذكورة

قَالَ عَبْدُ اللَّهِ وَ الْحُسَيْنُ ابْنَا بِسْطَامَ أَمْلَى عَلَيْنَا أَحْمَدُ بْنُ رَبَاحٍ الْمُطَبِّبُ هَذِهِ الْأَدْوِيَةَ وَ ذَكَرَ أَنَّهُ عَرَّضَهَا لِلْإِمَامِ فَرَضِيَهَا وَ قَالَ إِنَّهَا تَنْفَعُ بِإِذْنِ اللَّهِ تَعَالَى مِنَ الْمِرَّةِ السَّوْدَاءِ وَ الصَّفْرَاءِ وَ الْبَلْغَمِ وَ وَجَعِ الْمَعِدَةِ وَ الْقَيْ‏ءِ وَ الْحُمَّى وَ الْبِرْسَامِ وَ تَشَقُّقِ الْيَدَيْنِ وَ الرِّجْلَيْنِ وَ الْأُسْرِ وَ الزَّحِيرِ وَ وَجَعِ الْبَطْنِ وَ وَجَعِ الْكَبِدِ وَ الْحَرِّ فِي الرَّأْسِ وَ يَنْبَغِي أَنْ يَحْتَمِيَ مِنَ التَّمْرِ وَ السَّمَكِ وَ الْخَلِّ وَ الْبَقْلِ وَ لْيَكُنْ طَعَامُ مَنْ يَشْرَبُهُ زِيرْبَاجَةً بِدُهْنِ سِمْسِمٍ يَشْرَبُهُ ثَلَاثَةَ أَيَّامٍ كُلَّ يَوْمٍ مِثْقَالَيْنِ وَ كُنْتُ أَسْقِيهِ مِثْقَالًا فَقَالَ الْعَالِمُ ع مِثْقَالَيْنِ وَ ذَكَرَ أَنَّهُ لِبَعْضِ الْأَنْبِيَاءِ عَلَى نَبِيِّنَا وَ آلِهِ وَ عَلَيْهِمُ السَّلَامُ يُؤْخَذُ مِنَ الْخِيَارِشَنْبَرَ رِطْلٌ مُنَقًّى وَ يُنْقَعُ فِي رِطْلٍ مِنْ مَاءٍ يَوْماً وَ لَيْلَةً ثُمَّ يُصَفَّى فَيُؤْخَذُ صَفْوُهُ وَ يُطْرَحُ ثُفْلُهُ وَ يُجْعَلُ مَعَ صَفْوِهِ رِطْلٌ مِنْ عَسَلٍ وَ رِطْلٌ مِنْ أَفْشُرَجِ السَّفَرْجَلِ وَ أَرْبَعِينَ مِثْقَالًا مِنْ دُهْنِ وَرْدٍ ثُمَّ يَطْبُخُهُ بِنَارٍ لَيِّنَةٍ حَتَّى يُثْخَنَ ثُمَّ يُنْزَلُ عَنِ النَّارِ وَ يَتْرُكُهُ حَتَّى يَبْرُدَ فَإِذَا بَرَدَ جُعِلَتْ فِيهِ الْفُلْفُلُ وَ دَارُفُلْفُلٍ وَ قِرْفَةُ الْقَرَنْفُلِ وَ قَرَنْفُلٌ وَ قَاقُلَّةٌ وَ زَنْجَبِيلٌ وَ دَارُصِينِيٍّ وَ جَوْزُبَوَّا مِنْ كُلِّ وَاحِدٍ ثَلَاثَةُ مَثَاقِيلَ مَدْقُوقٍ مَنْخُولٍ فَإِذَا جُعِلَتْ فِيهِ هَذِهِ الْأَخْلَاطُ عَجَنْتَ بَعْضَهُ بِبَعْضٍ وَ جَعَلْتَهُ فِي جَرَّةٍ خَضْرَاءَ أَوْ فِي قَارُورَةٍ وَ الشَّرْبَةُ مِنْهُ مِثْقَالانِ عَلَى الرِّيقِ نَافِعٌ بِإِذْنِ اللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ هُوَ نَافِعٌ لِمَا ذُكِرَ وَ لِلْيَرَقَانِ وَ الْحُمَّى الصُّلْبَةِ الشَّدِيدَةِ الَّتِي يُتَخَوَّفُ عَلَى صَاحِبِهَا الْبِرْسَامُ وَ الْحَرَارَةُ . طب الأئمة عليهم السلام، ص: 76

احمد بن رياح اين داروها را ديكته كرده و گفته:

بر امام عليه السّلام عرضه شده و پسنديده گفته: به خواست خدا اينها براى خلط سوداء، صفراء، بلغم، درد معده، قى‏ء، تب، سرسام، ترك دست و پاها و ناف و براى زحير درد كبد، گرمى سر همه خوبند، و سزا است كه از خرما و ماهى و سركه و سبزى پرهيز شود، بايد غذاى كسى كه آن را نوشد زير باجه با روغن كنجد باشد، 3 روز بنوشد، هر روزى دو مثقال، و گفته: اين نسخه از يكى از پيغمبران است على نبينا و آله و عليه السّلام و آن اينست: و در خيار چنبر پوست كنده يك رطل (91 مثقال) يك رطل آب يك شبانه روز خيس شود و صاف گردد و سفل آن دور ريخته شود و با صافى آن يك رطل عسل بنهند، و يك رطل افشره به و 40 مثقال روغن گل، و آن را با آتش نرمى بپزند تا بسته شود، وانگه از آتش بردارند و بگذارند تا خنك شود، پس فلفل، دار فلفل قرفه قرنفل، قرنفل، قاقله، زنجبيل، دارچين، جوز بوّا، از هر كدام 3 مثقال كوبيده و بيخته بر آن ريزند و همه را مخلوط كنند و معجون كنند و در كوزه سبز يا شيشه نهند، و يك شربت آن 2 مثقال است در ناشتا و بخواست خدا براى آنچه ذكر شد خوب است و براى يرقان و تب سخت كه براى تبدار نگرانى سرسام است، و براى گرمى و درد مثانه و آلت مردى.

خواص درمانی خیار چنبر

• خوردن آن برای تسکین تشنگی و حرارت صفرا مفید است.
• دافع حرارت کبد گرم و معده گرم می‌باشد.
• خیار ادارار آور و به دفع سنگ کلیه و مثانه کمک می‌کند.
• خیار چنبر خون خوبی تولید می‌کند.
• باعث افزایش لینت مزاج و رفع یبوست می‌شود.