زالو درمانی

زالو درمانی چیست؟ زالو يكى از كرمهاى حلقوى است كه بيشتر به صورت انگلی و با خوردن خون ساير حيوانات زندگى مى‏ كند. اين جانور در چشمه‏ ها و بركه هاى آب شيرين زندگى مى كند و در شمال ايران فراوان است. اطباء سنتى از اين جانور در طول تاريخ استفاده فراوان مى نموده اند. اين جانور در سر خود داراى تيغى است و با اين تيغ، پس از چسبيدن، پوست را شكاف مى دهد و با بادكش خود بر روى شكاف حاصل چسبيده و خون مى مكد. معده آن بزرگ و داراى شكم هایى است كه مانند كيسه اى قسمت اعظم بدن را فرا مى گيرد. بعلاوه در دهان زالو ماده اى ضد انعقاد موجود است كه چون در محل خراش ريخته مى شود مانع انعقاد خون در آنجا مى شود. بهتر است زالو را قبل از چسبانيدن روى عضو قدرى بطور سرنگون نگهدارند تا محتويات معده آن خارج شود و محل بيشترى براى پرشدن خون پيدا كند. همچنین محلى را كه مى خواهید بر آن زالو اندازید بهتر است قدرى ماساژ دهید تا كمى سرخ شود كه زالو آسان تر به آن بچسبد. (طب سنتى سينا، درمان بيماريهاى مختلف با گياهان دارويى، ص: 290)

زالو درمانی

• زالو انداختن و زالو درمانی براى سياه شدن و بى حسى انگشت هاى دست و پا، سياه زخم، واريس، گرفتگى عضلات پا و حرارت پا و نيز براى درمان مفاصل، دررفتگى، ضرب ديدگى و آب آوردن زانو مفيد مى باشد و بهتر است 3 زالو انداخته شود.
• زالو درمانی براى درد ماهيچه هاى ران، بواسير و انشقاق از محل بواسير نافع است.
• ناراحتى هاى بيضه، اعم از خارش، تورّم و ضرب ديدگى بيضه ها و درمان پروستات از زير آن و از پشت بيضه ها، باد فتق و باد ناف، با زالو درمان مى شوند.
• براى ناراحتى هاى زنان، كه ترشح از رحم ندارند، آوردن گوشت اضافه، درد فرج و رحم نافع است.
• براى فرو رفتن دنده ها در محلّ فرورفتگى دنده ها و قطع نخاع از محل دنبالچه كه بهتر است 5 تا 6 زالو انداخته شود.
• براى خشك شدن عضله گردن، كوفتگى سرشانه و مفاصل آن و كسانى كه مفصل شانه آن ها زودبه زود در مى رود (مانند ورزشكاران) نافع است.
• براى ناراحتى هاى گوش، اعم از قرمز شدن، تورّم، شكستگى و رفع صداى داخلى گوش زالو درمانی مؤثر است.
• زالو درمانی در مواردى كه جوش و دمل و غدّه بر روى سر ايجاد مى شود، براى كسانى كه پيشانى شان درد مى كند، درد گيجگاه، قرمز شدن و خونى شدن چشم، گرفتگى مجراى اشكى، پليپ بينى، جوش هاى بينى و صورت و قرمز شدن روى بينى نافع است.
• براى درد دندان و لثه، كه بايد زالو از كنار شارب (سبيل) انداخته شود و دندان كرم خورده كه بايد داخل دهان و روى همان دندان قرار گيرد.
• براى زخم دهان و لثه از زير چانه و براى ورم گلو و لوزه و گواتر از همان محل مربوطه.
• براى درد سينه و پستان زنان و يا زنانى كه نمى توانند شير بدهند و يا نمى توانند با شوهر خود آميزش كنند، انداختن زالو مفيد و مؤثر خواهد بود

(دانشنامه طب اهل بيت عليهم السلام، ص: 660)

بهترين درمان ها از زبان پيامبر

جامع الحديث كبير: پيامبر اكرم صلّى اللّه عليه و آله و سلّم فرمود: «بهترين درمان ها، حجامت كردن، خوردن مسهل (لينت دهنده مزاج)، سعوط (انفيه كشيدن)، لدود (دارويى تلخ مزه، كه براى معده مفيد مى باشد) و زالو انداختن مى باشد. (دانشنامه طب اهل بيت عليهم السلام، ص: 660)

طرز انداختن و برداشتن زالو

براى انداختن زالو، بهتر است از استكان كوچكى استفاده شود. براى اين كار بايد به تعداد مورد نياز زالو داخل آن قرار گيرد و دهانه استكان را به ناحيه درد بچسباند تا زالو آن قسمت را بگيرد و شروع به مكيدن نمايد. هرگاه زالو باد كرد، خودش خواهد افتاد و چنانچه بخواهيد زودتر از موعد زالو را برداريد، كمى نمك بر روى آن بپاشيد، آنگاه زالو خواهد افتاد.

اگر كسى براى خود زالو تهيه كرده و مى خواهد دوباره در منزلش از آن استفاده كند، مى تواند زالو را در محل مناسب مانند حمّام و يا نزديك لوله فاضلاب با پاى خود به آرامى لگد نمايد تا زالو خون مكيده را خالى كند و بعد از شست وشو مى توان زالو را روز ديگر استفاده نمود. ناگفته نماند كه اين زالو فقط براى يك نفر قابل مصرف مى باشد.

براى بند آوردن خون زخم زالو بهتر است از خاكستر چوب حصير يا زردچوبه استفاده كرد. اگر كسى خونش رقيق باشد (فقط با حجامت كردن مشخص مى شود كه خونش رقيق است) بايد قبل از اينكه زالو بيفتد آن را بردارد، زيرا كسى كه خونش رقيق باشد، خون زخم ديرتر بند خواهد آمد. ولى اگر كسى خونش غليظ باشد، بهتر است بگذارد كه زالو خود بيفتد.

بايد توجه داشت كسى كه زالو مى اندازد، بايد ابتدا حجامت كرده باشد و پس از آن زالو بيندازد، چرا كه بدن او به جابجايى خون و كم شدن ناگهانى خون عادت كرده باشد كه دچار غش و ضعف (در افراد ضعيف) نشود.

نگهدارى زالو، مستلزم به وجود آوردن شرايط خاصّى براى آن است. براى اين كار بهتر است كه آن را در ظرف آبى گذاشت كه هميشه سرد و خنك باشد و كمى خاك رس و يا گل خاك رس داخل آن ريخت تا زالو از گل رس تغذيه نمايد و ضعيف نشود. براى ناحيه سر، بهتر است زالوهاى كوچك را انتخاب كرد و براى دست و كمر و پاها از زالوهاى بزرگ تر استفاده مى شود. ناگفته نماند، زالو براى حيوانات بيمار هم مورد استفاده قرار مى گيرد، از جمله در حيواناتى مانند گاو براى ناراحتى پستان و تب پستان و… در پرندگان همچون كبوتر براى ناراحتى بال و ورم شكم پرنده كاربرد پزشكى دارد. (دانشنامه طب اهل بيت عليهم السلام، ص: 661)