برای در رفتگی استخوان باید از ضمادهایی استفاده کرد که هم رقت ایجاد کند و هم درد را کمتر کند تا موضع خارج شده از ناحیه مفصل به سادگی به جای خود بازگردد، مثل:
- جوشانده شکوفه های ریواس.
- ضماد اسطوخدوس.
- مالش روغن گل سرخ.
- دمبه و زرچوبه.
- دمبه و خرمای خشک.
- پودر بلوط یا برگ بلوط.
- خاکستر نی یا هر نوع خاکستری که از سوزانده چوب باشد.
- سوخته و آسیاب شده سیاهدانه و اسفند.
- روغن حیوانی و زرچوبه.
بهتر است هنگام ایجاد دررفتگى، به سرد كردن آن بپردازند يعنى پيش از آن كه ورم ایجاد شود. اگر ورم ایجاد شد نمی توان به سادگی در روفتگی را جا بیاندازند و کار بسیار سخت خواهد شد.
در زمانی که میخواهند در رفتگی را به جای خود باز گرداند باید بالا و پایین مفصل را با پارچه ای ببندند و در زاویه ای که حرکت به طور صحیح انجام می شود آن را حرکت دهند و به هیچ وجه در زمانی که ورم و خون مردگی ایجاد شده دست به جا انداختن مفصل در رفته نزنند و صبر کنند تا ورم و کبودی بهبودی بیابد.
اگر جای آن بعد از رفع ورم سفت شده باشد باید تدابیری را انجام دهند:
- آب داغ به موضع بریزند.
- با روغن های گرم مثل اسفند و سیاهدانه چرب کنند.
- کیسه نمک داغ بگذارند.
- روغن زیتون و آب غوره گرم به موضع بریزند و خوب مالش دهند.
- مغز استخوان گاو یا هر حیوانی را به همراه چربی مثل دمبه و پیه ضماد کنند و چند روز بگذارند تا روی آن بماند.
یکسری دارو های ترکیبی در کتاب های طب سنتی آمده که سخت شدگی ها را نرم می کند و کار شکسته بند را راحت خواهد کرد.
داروى نرم و آب كننده ى دشبذ[1] (سخت شدگی های بعد از شکستگی همان دشول می شود) و سخت شدگى هاى اندام ها:
- موم زرد يك واحد، روغن سوسن شش واحد و چربى اردك آب شده و صاف گشته يك واحد و مغز استخوان ساق گاو دو واحد خمیر کنند و ضماد کنند.
داروى ديگر؛ نيرومند در برگرداندن اندام هايى كه بهم نزديك شده اند:
- روغن سوسن يك واحد، روغن بزر يك واحد، لبنى (ميعه سايله)، بارزد، جاوشير و أشق از هر كدام نيم واحد و مقل نرم يك واحد و چربى حیوانی دو واحد بيآميزيد و روى آن بماليد.
داروى ديگر؛ خوش بو براى تن آسايان:
موم زرد يك واحد، روغن بان شش واحد، مصطكى سياه و شير از هركدام نيم واحد گرد آورند و بكار برند.
[1] دشبذ:Callus، سخت شدگى بافت نرم پيرامون استخوان شكسته، دشول.