اهدای خون یا فصد

برای درک بهتر از خوب یا بد بودن اهدای خون، با یک مقدمه و روایت شروع می کنیم.

• در کتاب (من لایحضر الفقیه) روایت شده که رسول خدا صلی الله علیه وآله وسلم می فرمایند: برای طفل خود دایه احمق نگیریدکه شیر او برطفل اثر می گذارد.
• و در جایی دیگر می فرمایند: برای طفل دایه کور نگیرید که شیر او برطفل تاثیرگذارخواهد بود.

اگر شیر که تصفیه شده و تبدیل شده خون است بعد از خروجش از بدن، اینگونه ژن آن از دایه به نوزاد انتقال می یابد،خون اگر مستقیما و بدون تبدیل، به کسی منتقل شود آیا ژن شخص را به دیگری منتقل نمی کند؟

جدای از بحث انتقال صفات و بیماری های فرد به دیگران، بحث دیگر آن جاست که در بین افرادی که برای اهدای خون مراجعه می کنند، همه دارای یک طبع هستند؟

آیا صفات روحی وخلقی در شخص اهدا کننده و شخص گیرنده شبیه است؟

بحث دیگر این که، به فرموده امام صادق علیه السلام، شفا در حرام نخواهد بود و تزریق خون، تزریق نجاست به بدن است و درمان با آن مثمر ثمر نخواهد بود، درصورتی که به راحتی می توان با رعایت برخی تدابیر غذایی و دارویی، خون سازی را در بدن فرد بالا برد و درمان را انجام داد.

اهدای خون یا فصد؟

زمانی که صحبت از ازدیاد خون و غلیان آن و بیماری های مربوط به پرخونی می شود، اطباء طب سنتی، اسلامی بهترین روش برای درمان آن و کاهش این ازدیاد گلبول قرمز و آهن را فصد می دانند.

اما متاسفانه با وجود اینکه روش درمانی فصد تاثیرات بسیار شگفت انگیزی در بسیاری از بیماری ها دارد، هنوز بر اثر ناآگاهی از این روش مفید تخلیه خون، افراد بر این باورند که این کار دور ریختن خون محسوب شده و باید به جای انجام آن، اهدا خون انجام دهند، تا این خون توسط مراکز انتقال خون به دست افرادی که به آن نیاز دارند برسد.

بهتر است ابتدا در مورد چگونگی انجام اهدای خون و فصد قدری بیشتر بدانیم.

انتقال خون

در روند انتقال خون، خون فرد توسط سرنگ از رگ ها گرفته و داخل كيسه مخصوص خون می ریزند، تا آماده جابجایی و انتقال به سایر افراد گردد.

اين خون، که از ورید های اصلی گرفته می شود در واقع خوني است كه در داخل كبد و كليه، توسط قلب پمپاژ شده و خون به اصطلاح سالم و دارای غذا است. در واقع خون تمیز به همراه کمی آلودگی و فضولات خارج می گردد زیرا معمولا فضولات خون در رگ ها ته نشین شده و رسوب می کنند. پس، زمانی که این خون خارج می شود، در واقع فضولات بدن خارج نشده بلکه برعکس خون خوب ومغذی خارج شده، در نتيجه رسوبات آن در رگ ها و مویرگ ها باقي مي مانند.

فصد

و اما سير خون گیری در فصد این گونه است كه، قسمتي را که  قرار است برای رفع بیماری خون گیری انجام شود (پا يا دست…) کمی بالاتر از آن ناحيه را با گارو مي بندند، و با این قطع موقت جریان خون، باعث مسدود شدن جريان خون شده و اجازه رد شدن خون را به رگ ها داده نمی شود.

منافع فصد:

اولا با بستن گارو خون در سياهرگ ها، سرخرگ ها مويرگ ها پر مي شود و به آن ناحيه فشار وارد مي كند و فضولات که ته نشین شده اند به خوبی با خون مخلوط می شوند.

در واقع گارو شبیه سدی عمل می کند که در مقابل خون قرار گرفته و زمانی که بالای همین ناحیه رگي را تیغ مي زنند خون با فشار هر چه تمام تر خارج مي شود.

پس چنانچه در اثر پرخونی و حرارت بالای خون، خون دچار سوختگی و رسوب در رگ ها شده باشد و ديواره رگ ها و مويرگ ها را پوشانده و گرفتگي ایجاد کرده باشد، اين گرفتگي بر اثر فشار خروج خون باز مي شود.

در واقع بستن گارو باعث خروج فضولات زیادی به همراه خون از ناحیه شده و تخلیه رسوبات وکثیفی های خون، کمک می کند تا اكسيژن و مواد غذايي به همین ناحیه بیشتر برسد و فرد درمان مي يابد.

دوما با بستن گارو، دیگر خون تمیز توسط قلب به ناحیه مورد فصد پمپاژ نشده وکمتر خون تمیز و سالم از بدن خارج می گردد.

با این توضیح به راحتی متوجه خواهید شد که در روش انتقال خون مانند فصد، كمکي به درمان شخص نخواهد شد.

معایب اهدای خون

• اولین ایراد انتقال خون، پرخونی مضر بعد از انجام آن و فشار زیادی است به بدن برای خون سازی مجدد وارد می شود.

نکته حائز اهمیت و اصلی ترین علت اصرار طب سنتی اسلامی در جایگزینی فصد به جای اهدای خون اینجاست که:

در روش اهدای خون حجمی از خون کم‌ شده و چون مقداری از پرخونی برطرف می گردد شخص احساس سرحالی و بهبود می کند و فکر می کند درمان برایش صورت گرفته، اما در واقع این حالت موقت است، زیرا چون خون صالح وتمیزِ زیادی از بدن خارج شده، فضولات در بدن باقی می ماند و دچار غلظت خون و بیماری های زیادی برای بدن خواهد شد.

تمام اندام ها از کبد، قلب و… بر اثر دستور قوه مدبره بدن در صدد جبران این خون از دست رفته، تلاش بیشتری کرده و فرسوده تر خواهند شد، ضمن اینکه بدن دوباره خون سازی کرده و خون از دست رفته را جایگزین می کند، و این ازدیاد دوباره خون صالح مجددا بیماری های ناشی از پرخونی را به وجود می آورد.

مدعای اثبات این حرف آن جاست که اکثر افرادی که مرتبا اهدای خون انجام می دهند در سنین بالا دچار بیماری های خونی خواهند شد و بعد از مدتی خونشان برای اهدای خون مفید نیست و نمی توانند خون اهدا کنند.

• از جمله معایب بعدی اهدای خون نسبت به فصد می توان به محل خون گیری اشاره کرد.

در اهدای خون، درد در هر ناحیه از بدن باشد تفاوتی ندارد و خون گیری معمولا از رگ اصلی دست انجام می شود، حتی اگر مشکل مورد ابتلای فرد مثلا واریس پا بر اثر ازدیاد خون باشد.

• از اشكالات ديگر روش انتقال خون اين است كه ژن بيمار شخص خون دهنده به فرد ديگر انتقال پیدا خواهد کرد.

مزایای فصد

• دفع بیماری.
• خون سازی بعد از فصد در بدن به خوبی صورت می گیرد و خون صالح تولید می شود.
• اگر بعد از فصد چیزی خورده نشود و معده خالی باشد بدن از فضولات بدن برای خون سازی استفاده می کند و فضولات به خوبی دفع می شوند.
• در فصد خون از رگ نزدیک به عضوی خارج می شود که فعلا نیاز به درمان دارد، پس پاک سازی خیلی زودتر انجام شده و درد برطرف می گردد.
• برای هر بیماری رگ خاصی در فصد زده می شود و این طور نیست که مثل اهدای خون فقط رگ دست زده شود. به طور مثال برای امراض سر رگ قیفال که از ناحیه سر وگردن به سمت دست می آید، در واریس پا و امراض ناحیه لگنی رگ صافن و… تخلیه می شود.
• در فصد چون بیشتر فضولات خارج می شود نه خون صالح، خون سازی به خوبی صورت می گیرد و درمان و بهبودی بیشتری اتفاق می افتد.