شناخت آناتومی استخوان

برای درمان بیماری های مربوط به استخوان، بهتر است آناتومی و ساختار استخوان، عضله و غضروف، خوب فرا گرفته شود.

در خلاصة التجارب صفحه ۴۸ در مورد آناتومی استخوان صحبت کلی شده است:

استخوان در بدن انسان باعث صاف ماندن و ستونی برای اعضای شل بدن و همچنین برای حرکت کردن مفید است. حیواناتی که استخوان ندارند مثل کرم برای حرکت کردن ضعیف می باشند ولی حیوانات تیز رو مانند ببر، به دلیل داشتن استخوان در حرکت تند و فرز می باشد. از این جهت خداوند استخوان را سفت و سخت آفریده است و تکه تکه بودن آن به دلیل سهولت در حرکت است. اگر استخوان ها یک دست بودند با ضربه خوردن به قسمتی از آن، به کل بدن نیز زیان می رسید. حکمت تکه تکه بودن استخوان سر برای همین است که موقع ضربه به سر، به کل سر آسیب نرسد. خشک بودن استخوان ها نیز باعث قوی بودن آنها است، مثل دندان ها که به خاطر خشک بودن، غذا را به راحتی آسیب می کند.

• برخی از استخوان ها به منزله محافظ و بعضی خادم هستند.
• بعضی نیز برای دفاع موضعی می باشند. مثل زائده های استخوانی که از مهره های کمر محافظت می کند.
• و بعضی ازاستخوان ها برای وصل کردن هستند مثل استخوان لامی یا حنجره را به زبان وصل می کند.
• بعضی هم به منزله قاب و ستون می باشند و بدن را مثل خیمه برپا می دارند مثل استخوان ساق پا،ران،بازو، انگشتان، مهره های پشت و گردن است.
• استخوان های تن به جز لامیه و زاوئد استخوانی مثل رباط ها که برای وصل شدن هستند ۲۴۸ استخوان می باشند و بچه ها موقع تولد ۳۰۰ استخوان دارند.
• بعضی به یکدیگر و بعضی از هم جدا هستند با درز یا مفصل به هم متصل می شوند. صفحات رشد در هر فرد متفاوت است بعضی در ۱۵ تا ۲۳سالگی بسته می شود و حتی در بعضی بعد از ۲۳ سالگی هم رشد کرده است.
• هر چه استخوان قوی تر باشد استحکام بدن نیز بیشتر است.
• ضعیف ترین استخوان های بدن کف دست و بعد از آن ساکرال می باشد.

غضروف ها

نرم تر از استخوان و سخت تر از بقیه اعضا می باشند. رابطه ای بین استخوان و اعضا نرم هستند و همچنین در اعضای متحرک مانع از ساییدگی و ضربه زدن و کوفتگی استخوان ها می شود.

وترها نیز برای تکیه به استخوان ها توسط غضروف ها وصل می شوند مثل غضروف حنجره و فم معده، قوام گوشت بینی،حنجره و ریه و پلک چشم ها به آن وابسته می باشد. به طورطبیعی سرد وخشک است. مانع از ضربه زدن استخوان به پوست و گوشت بدن می شود و مفاصل را به نحوی از هم جدا می کند که موقع حرکت به هم ضربه وارد نکنند. دراستخوان نشیمنگاه غضروف وجود دارد که موقع خواب یا استراحت نگه داشته شود.

رباطها

در اینجا رباطها را هم تاندون و هم وترمی گویند هر چند که متفاوت است. شبیه است به عصب در سفیدی و نرمی که در بدن رابط می باشند ولی حس ندارند. استخوان را به استخوان دیگر یا به عضله وصل کرده است. در طبع هم سرد و خشک می باشند.

تفاوت رباط با تاندون ها

ربا ط یا زردپی ها دو استخوان دو طرف مفصل را به هم متصل می کند و تاندون بافتی است که عضله را به استخوان متصل می کند. در تاندون موقع پارگی هیچ دردی احساس نمی شود، فقط موقع حرکت درد احساس می شود. رباط مسئول پایدار کردن مفصل است، ولی تاندون موجب حرکت مفصل می شود.

عصب

به آن پیه گفته می شود که سرد و خشک است. حس و حرکت ارادی اعضای حسی و متحرکه را به وسیله آن پدید می آورند به طور کلی هر عضوی که نیاز به حرکت دارد عصب به آن وصل می شود. زیرا نفوذ روح، حامل قوت حس و هم حامل قوت حرکت در اجزای عصب است. اعضایی که نیاز به تحریک یا حرکت دارند، خداوند از مغز و عصب به آن می رساند. عصبی که از مغز می رسد عصب حسی حرکتی است ماهیچه ها را به حرکت در می آورد که از مغز به آن فرمان داده می شود.

اعضایی که عصب داخل جرم آن نیست حس و حرکت ارادی ندارند و اطراف و جداره های آنها از عصب تشکیل شده مانند جگر (کبد)، سپرز (طحال) و معده. گوشت ها و امثال آنها نیزعصب داخل جرم آنها می باشد، که برای رسیدن به پوست از سمت عضله کاملا از عصب پوشیده شده. عصب در حالت خواب هم تحریک کننده است ولی به علت سرد بودن حس کمتری دارد.

عضله

مایل به اعتدال به گرمی و تری می باشد. کمک به گرم بودن بدن می کند. همچنین باعث تحریک اعضا موقع حرکت می شود. وقتی ضعف عضله به وجود بیاید فرد قادر به حرکت نمی باشد. چنانچه عضوی بخواهد حرکت کند قوه محرکه به کمک عصب در عضله آن عضو فرمان حرکت می دهد جهت حرکت عضو، عضله را متشنج می کند. برای کوتاه کردن، عضله را به سمت خود می کشد و در آن قبض ایجاد می کند و با شل کردن، عضله را از خود دور می کند. که این حرکت ها با وترها انجام می شود. گاه بعضی عضله ها بی اراده مثل پرده دیافراگم که خود باید بالا و پایین شود، باید خودعصب، فرمان قبض یا وصل را به عضله بدهد.