رنگ چشم و تنوع آن ها در عنبیه شاسی

علم عنبیه شناسی یا (ایریدیولوژی) و رنگ چشم، روشی برای تشخیص وضعیت بدن، از طریق و به وسیله علائم و نشانه هایی که بر روی عنبیه به وجود آمده است.

بدن موجودات زنده بخصوص انسان دارای سیستم بسیار پیچیده و در عین حال هوشمند می باشد که قادر است تمامی سلول ها بافت ها و اعضای بدن را در نهایت دقت و در سریع ترین زمان ممکن رصد نموده و از طریق سیستم های عصبی بر کار کرد و هماهنگی های لازم، نظارت نماید.

یکی از این، موارد انعکاس تمامی تغییرات غیر طبیعی و گاها مضر در بافت ها واعضای بدن از طریق سیستم بسیار پیچیده و هوشمند عصبی و مغزی به عنبیه می باشد و به کمک این علم می توان به کل وضعیت سلامتی بدن احاطه داشت.

یکی از موضوعاتی که در عنبیه شناسی مورد تشخیص و بررسی قرار می گیرد، رنگ های موجود در عنبیه است.

بعضی از پیشکسوتان علم ایریدیولوژی، رنگ چشم ها را قهوه ای، مشکی، طلایی،آبی روشن، آبی تیره، سبز و خاکستری روشن تقسیم بندی نمودند ولی واقعیت این است که اصولا دو نوع رنگ موجود است قهوه ای و آبی

در چشم آبی عبور نور از استرومای اپی تلیوم (بافت پوششی) خلفی از طریق لایه غیرپیگمان، و در چشم قهوه ای، انکسار نور از سلول های پیگمانته استروما (لایه یا بافت) را داریم. هر چقدر مقدار سلول های پیگمان (رنگدانه) بیشتر باشد، رنگ به تیره نزدیک تر خواهد شد.

تکامل عنبیه دست خوش تغییرات زیادی قرار می گیرد. شیر خواری که به دنیا می آید حداقل اسیدیتی را در بدن دارد لذا عنيه روشن تر دیده می شود، با شروع تغذیه شیر مادر و از همه بدتر شیر خشک و صنعتی، در بدن تجمع مواد سمی و شیمیایی و همچنین افزایش اسیدیتی و احتقان را داریم لذا رنگ چشم به سمت تیره شدن رهنمون خواهد شد.

علایم و نشانه های پایه ای عنبیه

معمولاً تفاوت های بنیادی در چشم قهوه ای و آبی وجود دارد که منعکس کننده وضعیت سرشتی و تا حدودی مزاجی شخص است.

• در چشم قهوه ای بیشتر اختلالات غددی و عروقی همچون مشکلات کبدی، طحالی، جریان خون، اختلالات گوارشی و تجمع مواد سمی، ناراحتی اعصاب و حساسیت به استرس ها و تنش های محیطی و یبوست و چربی خون و گرفتگی عروق وجود دارد. به این افراد، تیپ هماتوژن گفته می شود.
• افراد دارای چشم آبی به نام افراد تیپ لنفاوی نامیده می شوند که بیشتر مستعد اختلالات بافت لنفاوی، افزایش ترشحات موکوس و نزله، اختلالات اسیدی همچون تورم لوزه ها، سرماخوردگی، آلرژی، آرتریت و به عبارتی درگیری سیستم ایمنی هستند. شیوع بیماری های روماتیسمال در این گروه زیاد است.
• بدن کسانی که عنبیه آبی دارند اسیدی است ؛ دست و پای سرد دارند ، خونی رقیق و مشکل در تخلیه مواد زائد دارند

در ایجاد رنگ های مختلف عنبیه، عوامل زیادی از جمله مهاجرت و موقعیت های جغرافیایی، عادت های غذایی، اشعه نور خورشید، ارتفاع محل زندگی، کیفیت هوا و میزان متابولیسم فرد و همچنین مصرف داروها و مواد شیمیایی و موارد مشابه دخالت دارند.

گاهی رسوبات شیمیایی با موارد ارثی و ژنتیکی عنبیه اشتباه گرفته می شود. مصرف موادی همچون داروی کینین می تواند رنگ عنبیه را به سبز تغییر دهد که اکثرا ماندگار است و فرآورده های آهن، سولفور، ایوداین، محصولات تار و خیلی از مواد شیمیایی دیگر نیز باعث تغییر رنگ خواهند شد.

نکته جالب این است که رنگ های قهوه ای و آبی میتوانند منعکس کننده وضعیت هوش رفتاری و ذاتی شخص باشند. طی مطالعات چند ساله به روی کودکان متوجه شدند که افراد با چشم تیره وقتی تحت استرس و فشار قرار می گیرند ابتکار زیادی در حل مشکلات دارند در حالی که در چشم های روشن تر بیشتر اهل تفکر بوده و موفق تر ظاهر می شوند.

در به خاطر سپردن مطالب و اطلاعات؛ کودکان با چشم های روشن بسیار، صبور و شکیبا و باهوش و شنونده خوبی هستند، در حالی که در چشم های تیره رنگ تمایل زیادی به خشونت و رفتارهای تهاجمی داشته و برعکس مورد بالا، تمایل بیشتری به نصیحت دیگران و موعظه کردن دارند.

کسانی که چشم های سبز یا میشی دارند به بیشتر تستها خوب جواب میدهند و استقامت، پایداری، عزم راسخ و تصورات نیز دارند.

فرم دیگری در مورد رنگ عنبیه وجود دارد که در حقیقت مخلوط چشم های آبی و قهوه ای بوده و اصولاً به رنگ های سبز، عسلی و خاکستری دیده می شوند و بیشتر در ازدواج های بین نژادها و ملل مختلف و دارای موقعیت های جغرافیایی متفاوت این مورد دیده می شوند.

گاهی اوقات در عنبیه تغییرات رنگ به وجود می آید که نشان دهنده بیماری است .
رنگ عنبیه در قسمتی ازبدن که بیماری،ضعف و سردی دارد تغییر میکند
1.رنگ سفید:
نشان دهنده شروع مرحله حاد بیماری در آن عضو است
یعنی اسیدی شدن،سردی و عفونت
۲.رنگ زرد
این رنگ هرکجا باشد نشاندهنده ضعف کلیه هاست و علاوه برآن در عضو زرد رنگ نشان دهنده رسوبات اسیدی،نفوذ سم و عفونت عمقی درون بافت که باعث سده(بسته شدن راه های دفع سموم) میشود
3.رنگ نارنجی
هرکجا باشد نشان دهنده ضعف پانکراس و مستعد دیابت
نشان دهنده تجمع سموم در ارگان ها و ضعف کبد
4.رنگ قهوه ای
نشان دهنده سمی شدن خون،ضعف کبد و تجمع زیاد سموم در عضو
5.رنگ سیاه
نشان دهنده اینکه قسمتی از بافت خراب شده و درحال مرگ است و توانایی عضو به کمترین مقدار خود رسیده است.