از چه زمانی عسل برای نوزاد سفارش شده؟

از چه زمانی عسل برای نوزاد سفارش شده؟ شاید با خواندن این مقاله کوتاه و بسیار مفید متعجب شوید اما چه بخواهید چه نخواهید این ماده بسیار مفید  نباید فراموش شود و در خوراکی کودکانمان باید پیاده سازی شود تا نوزاد قوت فراوانی بگیرد و آینده ای کم مرض و سالمی را طی کند.

دیدگاه های متفاوتی در بین اطباء و پزشکان از مکاتب مختلفی در مورد عسل وجود دارد (همان خوراکی ای که خداوند در قرآن کریم می‌فرمایند: مَثَلُ اَلْجَنَّةِ اَلَّتِی وُعِدَ اَلْمُتَّقُونَ فِیه ا أَنْهٰارٌ مِنْ مٰاءٍ غَیْرِ آسِنٍ وَ أَنْهٰارٌ مِنْ لَبَنٍ لَمْ یَتَغَیَّرْ طَعْمُهُ وَ أَنْهٰارٌ مِنْ خَمْرٍ لَذَّةٍ لِلشّٰارِبِینَ وَ أَنْهٰارٌ مِنْ عَسَلٍ مُصَفًّى وَ لَهُمْ فِیهٰا مِنْ كُلِّ اَلثَّمَرٰاتِ وَ مَغْفِرَةٌ مِنْ رَبِّهِمْ كَمَنْ هُوَ خٰالِدٌ فِی اَلنّٰارِ وَ سُقُوا مٰاءً حَمِیماً فَقَطَّعَ أَمْعٰاءَهُمْ آیه ۱۵ سوره مبارکه محمد (ص)

مثل بهشتی که به پرهیزگاران وعده داده شده [چون باغی است که] در آن نهرهایی است از آبی که [رنگ و بو و طعمش] برنگشته؛ و جویهایی از شیری که مزه اش دگرگون نشود؛ و رودهایی از باده ای که برای نوشندگان لذتی است؛ و جویبارهایی از انگبین ناب. و در آنجا از هر گونه میوه برای آنان [فراهم] است و[از همه بالاتر] آمرزش پروردگار آنهاست. [آیا چنین کسی در چنین باغی دل انگیز] مانند کسی است که جاودانه در آتش است و آبی جوشان به خوردشان داده می شود [تا] روده هایشان را از هم فروپاشد؟) و متاسفانه خیلی از پدران و علی الخصوص مادران بزرگوار نگران این مسأله بوده اند که آیا میشود به کودکانمون عسل بدهیم یا خیر؟ این مقاله به این سوالات پاسخ خواهیم داد، ان شاء الله.

دیدگاه طب جدید

در بین پزشکان مدرن بعضاً گفته می‌شود عسل زیر شش ماه ممنوع و در بعضی موارد هم گفته می شود زیر دو سال ممنوع و علتش را آلرژی یا حساسیت نوزاد به این خوارکی میدانند اما آیا واقعا نوزاد نباید عسل استفاده کند آیا در زمان گذشته عسل به کودک داده می‌شده یا نظر گذشتگان نیز همین بوده که عسل برای نوزاد مضر است؟ اما خیلی از چیزهایی که فوق العاده ضرر دارد که اولیای کودک به خوردش میدهند و خیلی مواردی که ضررش قطعی است را به بچه تزریق می‌کنند در همین دو سال ابتدایی عمر این کودک معصوم و مظلوم و آنجا اشکال ندارد چون دکترش تشخیص داده که این کار را بکند یا آن کار را نکند.

دیدگاه طب سنتی، اسلامی

در این قسمت به چند نمونه از این نسخ اشاره خواهیم کرد.

در طب اسلامی و طب سنتی مواردی از این قبیل وجود دارد که شاید قبلاً خیلی از این موارد حتی به گوشتان هم نخورده باشد از جمله:

• نمک و عسل مالیدن به دهان بچه تا آفت نگیرد.
• درمان سیاه سرفه که چند روز اول عسل می‌دادند بعد آبگوشت بز.
• ورم لوزه که یک انگشت عسل داخل دهان طفل می‌گذاشتند تا بزاق ترشح شود و لوزه تخلیه شود.
• اوریون که در این موارد جامع و عسل می‌دادند.
• برای درمان سنگینی معده که باعث فزع طفل می‌شد یک انگشت عسل در دهانش می گذاشتند.
• اجتماع رطوبت زیر پوست سر بچه که اگر هر کاری کردیم وخوب نشد عسل را حتما استفاده میکردند.
• برای سهولت در دندان درآوردن طفل عسل به لثه اش می مالیدند.
• و همچنین این مورد بسیار عالی که عسل را بجای ختنه گاه می‌گذاشتند برای پیشگیری از عفونت های بعد از ختنه.
• درمان عطسه های متواتر کودک، صبح و شب یک لعق(یک انگشت) عسل به او می‌دادند.
• درمان عطاش (تشنگی فراوان و طلب آب زیاد کودک) که با عسل این تشنگی برطرف میشد.
• برای درد گوش کودک عسل و زهره گاو در گوش کودک می چکاندند و سریع درد گوش التیام پیدا می‌کرد و حتی برای همین بیماری و درد موارد دیگری را هم در کنارش انجام میدادند مثل: چکاندن عسل به علاوه شیر مادر در گوش نوزاد و یا چکاندن عسل به همراه آب برگ نیم گرم.
• برای خارش های گوش طفل فتیله را با عسل آغشته می کردند و در گوش میذاشتند.
• سیلان (حرکت) رطوبت از گوش که چند روز اول درمان نمی‌کردند بعد عسل را در شیر زنان می پختند و در گوش می ریختند البته برای این مرض این موارد هم راهکارهای خوبی بوده است مثل فتیله آغشته به عسل در گوش و همچنین سرکه و عسل در گوش نوزاد.
• سُده (گرفتگی) در بینی که بهترین راهکارش اینه که جوشانده یا دم‌کرده نعناع را با نمک و عسل و سرکه می‌چکاندن در بینی نوزاد.
• قبل از شیر دادن بچه برای قوت بخشی به نوزاد کام بچه را با شیر معمولا هم شب ها باز میکردن و یا بعضا قبل از هر شیردهی ای این کار انجام می‌ پذیرفته.
• لدق (ورم و بادکردن) لثه که عسل می خوراندند و ورم و لدق التیام پیدا می‌کرد.
• برای اورام لثه نیز خود عسل را می مالیدند و ورم ها را تسکین و درمان میکرد، و همچنین عسل و روغن بابونه.
• در امراض ریه نیز که اگر دود داخل ریه می شد عسل را به کودک می خوراندند.
• برای درمان سعال (سرفه) بازم عسل خوردن موثر بود یا حتی در نسخه ای دیگر برای این عارضه روغن بادام (ترجیحاً شیرین) را با عسل می خوراندند یا می‌مالیدند به روی گلوی طفل.
• برای سوء تنفس یا سخت نفس کشیدن بچه نیز عسل به کودک میدادند، و همچنین در درمان دیگر آن پودر تخم کتان و عسل را به کودک می دادند.
• در درمان خُر خُر کردن اطفال که در خواب موجب نگرانی پدر و مادر می‌شد خود عسل به تنهایی یا پودر تخم کتان و عسل و یا پودر زیره سبز و عسل درمان خوبی بود تا این پدر و مادر نگرانی هایشان کم شود و خواب راحتی داشته باشند.

خب از این نسخه ها چه نتیجه ای میتوانیم بگیریم، اینکه عسل برای بچه سم است یا واقعا نافع و سودمند؟

باز هم نتیجه نگیرید تا یک روایت برای شما بیاورم.

چون اگر ایرادی به طب سنتی یا کتب آنها بگیرید و یا به نسخه های قدیمی توجهی ندارید شاید به روایت بتوانیم اعتماد بیشتری کنیم.

بحار الأنوار (ط – بيروت)، ج‏101، ص: 116

فقه الرضا عليه السلام إِذَا وُلِدَ مَوْلُودٌ فَأَذِّنْ فِي أُذُنِهِ الْأَيْمَنِ وَ أَقِمْ فِي أُذُنِهِ الْأَيْسَرِ و حَنِّكْهُ بِمَاءِ الْفُرَاتِ إِنْ قَدَرْتَ عَلَيْهِ أَوْ بِالْعَسَلِ سَاعَةَ يُولَدُ

در کتاب فقه الرضا علیه السلام و بحار الانوار مرحوم مجلسی این روایت آمده که زمانی که بچه شما متولد شد در گوش راست اذان و در گوش چپ او اقامه بگویید و کام او را با آب فرات بردارید اگر در دسترس دارید، یا با عسل کام او را بردارید همان ساعت اول که نوزاد متولد می شود.

نتیجه با شما آیا به نوزاد تا زیر شش ماه یا یک سال می توان عسل بدهیم؟

اگر نه پس چرا این همه روایت و حدیث و کتب طب سنتی به آن اشاره کرده اند؟

البته بهتر است در عسلی که می خواهید به نوزاد خود دهید دقت فرمایید که از بهترین عسل ها باشد.

پس بیاییم با عسل خوراندن به نوزادانمان سلامتی را به آن هدیه بدهیم.