روغن‏ كنجد

(روغن‏ كنجد)ارقام دانه سفيد كنجد از نظر ارزش غذايى و كيفيت روغن در سطح بالاترى قرار دارد ولى ارقام دانه سياه داراى مقدار روغن بيشترى است . مقدار بذر لازم در هر هكتار در حدود 8- 5 كيلوگرم است. در هندوستان به‏ طور متوسط 600 كيلوگرم در هكتار دانه برداشت مى‏ كنند . ولى در ايران چون رطوبت هوا كم است مقدار محصول كمتر مى‏باشد.

خواص- روغن‏ كنجد و کنجد

از نظر طبيعت دانه‏ى كنجد طبق نظر حكماى طب سنتى گرم و تر است. چون با توجه به تركيب خاصى كه دارد . خيلى ديرتر از ساير روغن‏ها فاسد مى‏شود بنابراين به‏عنوان ظرف و پايه در تركيب اغلب پمادهاى دارويى وارد میشود. خواصى مانند بازكننده‏ى گرفتگى‏ها و انسداد دارد، خشونت حلق را رفع مى‏كند و صدا را نرم مى‏سازد. نرم‏كننده روده‏ها و مقعد و محلّل ورم‏ها میباشد. اگر با هم‏وزن كنجد شكر و خشخاش و نصف وزن آن مغز بادام بى پوست مخاط كرده . هر روز در حدود 30 گرم آن را بخورند براى چاق شدن بدن و تقويت نيروى جنسى نافع است.

تركيبات شيميايى روغن‏ كنجد:

روغن كنجد مركب از 75 تا 80 درصد گلسيريدهاى اسيدهاى چرب . مايع اولئيك و لينولئيك و 15 درصد از گلسيريدهاى اسيدهاى چرب جامد پالميتيك، استئاريك و آراشيديك درصد لسيتين و غيره است.

طرز تهيه روغن‏ كنجد
اول دانه‏هاى كنجد را بايد خوب بشوييد تا ماده رنگى پوسته دانه از آن خارج شود بعد دانه‏ها را بكوبيد و در آب بريزيد و به اين ترتيب پوست دانه‏هاى كنجد از آن جدا شده به سطح آب مى‏آيد آب پوستها را بگيريد، پس از آن مغز دانه‏ها را خشك كنيد موقع روغن‏گيرى آن دانه‏ها را در آب جوش بريزيد و بدون حرارت دادن با فشار روغن آن را بگيريد بعد مى‏توانيد تفاله‏هاى باقيمانده را روى آتش گذارده حرارت دهيد و با فشار باز از آن تفاله‏ها هم مقدارى روغن جدا سازيد. روغن اول روغن سرد ناميده مى‏شود كه مصرف خوراكى دارد و روغن دوم را روغن گرم گويند كه مصرف صنعتى در عطر و لوازم آرايشى و صابون‏سازى دارد، از روغن صنعتى هم مى‏توان براى خوراك استفاده نمود ولى ارزش غذايى روغن سرد را ندارد.