زبان شناسی

زبان شناسی علمی دیرینه و کهن است که از دیرباز تا کنون بین افراد و جوامع مختلف مورد استفاده قرار می گرفته.

برای شناسایی و تشخیص مزاج هر فرد فاکتورها و راه های تشخیص مختلفی وجود دارد، یکی از این فاکتورها زبان هر فرد است، که با استفاده از آن می توان اطلاعات بسیار زیادی از بدن به دست آورد. هر طبیب باید بتواند به علم زبان شناسی کاملا مسلط و آگاه باشد و براساس آن برای افراد مزاج شناسی انجام دهد.

زبان یکی از اعضای کوچک اما فوق العاده بدن است که با استفاده از آن می توان مزه غذاها را تشخیص داد، صحبت کرد و با دیگران ارتباط برقرار کرد و…

زبان دارای ساختاری خاص و منحصر به فرد، دارای بافتی عضلانی و بدون استخوان است. همچنین زبان قوی ترین ماهیچه بدن است.

ساختار زبان

برای مزاج شناسی ابتدا باید با ساختار زبان و قسمت های مختلف آن و همچنین نام هر قسمت آشنا شد:

1. شیار هشتی شکل: قسمت انتهایی روی سطح زبان که شکلی شبیه به عدد 8 است.
2. ریشه زبان: قسمتی نزدیک به انتهای زبان و قبل از قسمت شیار هشتی است.
3. وسط زبان: قسمت میانی زبان که بعد از ریشه زبان است.
4. نوک زبان: ابتدای زبان و بعد از قسمت وسط است.
5. کناره زبان: لبه هایی که در دو طرف کنار زبان است.

زبان انسان در حالت طبیعی و سالم دارای رطوبت کمی است اما رطوبت نه در حدی که سبب رفتن آب از دهان باشد و نه در حدی کم باشد که باعث خشکی و حس خفگی و عطش و تشنگی دائم به فرد باشد.

نکته قابل مهم این است که اگر حرارت در بدن فرد بالا و زیاد باشد باعث می شود رطوبت در زبان کم شود و در زبان حالت خشکیدگی رخ دهد

نکات مهم

گاهی ممکن است عواملی باعث ایجاد مشکل در تشخیص شود که باید مدنظر قرار داد:

• مصرف خوراکی و نوشیدنی و مواد غذایی که فرد قبل از معاینه استفاده کرده است
• نور باید طبیعی باشد و نور و چراغ های رنگی باعث ایجاد تشخیص نادرست می شوند.
• همچنین روش بیرون آوردن زبان هم مهم است که زبان باید کامل به بیرون بیاید و به صورت لوله شده و… نباشد.
• زبان در حالت طبیعی و سالم شفاف و با فرم طبیعی است و بدون ترک، خراش، شکاف، تورم، دانه، لکه و نقاط قرمز و خاکستری و رنگ غیر طبیعی است.

عوامل تاثیرگذار بر روی زبان

• جنسیت: نکته قابل توجه این است که فقط زبان زنان در دوران قاعدگی دچار تغییراتی می شود و پس از پایان این دوره زبان به حالت اول باز می گردد.
• سن: با گذر زمان و افزایش سن زبان نیز دچار تغییر می شود. مثلا زبان کودکان در سن زیر یک سال بسیار نرم و به رنگ کم رنگ و با پوششی بسیار کم هستند.
• آب و هوا: با تغییر فصول و به دلیل این که هر فصل دارای طبیعتی متفاوت است باعث ایجاد تغییراتی در زبان می شود و گاهی ممکن است تغییر محل زندگی و آب هوا تاثیر کمی بر زبان بگذارد
• حالات زبان و مزاج هر فرد:
  • طبیعت معتدل: زبان براق و شفاف و رطوبت در حد طبیعی.
  • غلبه گرمی: خشک بودن زبان.
  • طبیعت سرد: خیس بودن بیش اندازه و غیرقابل طبیعی.
  • سردی و تری و بلغم: زبان بزرگ و پهن و سفید کم رنگ و ماندن جای دندان روی زبان، زبان شل و بی حال و ناتوان در بیرون آوردن زبان، زبان سفت با پوشش روی زبان چرب، زبان بسیار خیس و لغزنده.
  • رطوبت بدن: زبان همراه با شکاف به رنگ سفید، زبان دارای پوشش ضخیم و غیر قابل شفاف، زبان دارای پوششی خاکستری رنگ.
  • گرمی و خشکی زیاد: زبان با شکاف و رنگ پر رنگ، زبان مرطوب با پوشش زرد رنگ نزدیک به قهوه ای.
  • صفرا: سفت و خشک با رنگ قرمز پر رنگ.
  • بلغم: در هنگام بیرون آوردن زبان نوک آن انحراف به چپ یا راست پیدا می کند. زبان با پوشش لغزنده و چرب مانند و به رنگ قرمز کم رنگ، کل زبان دارای پوشش است.
  • گرمای زیاد: زبان با پوشش زرد پررنگ، زبان با پوشش خاکستری متمایل به سیاه، زبان خشک با پوشش تقریبا سیاه رنگ و قهوه ای تیره به همراه شکاف.

به امید اینکه با اصلاح تغذیه و سبک زندگی سالم بتوان طبیعت و مزاج متعادل و زندگی بهتری داشته باشیم.