چرا بعد از حجامت ضعف می کنیم؟
6 اردیبهشت, 1403
بدون دیدگاه
از کارهای مستحب بعد از دنیا آمدن فرزند، به غیر از نام گذاری، چهار چیز دیگر در روز هفتم برای فرزند مستحب است: تراشیدن سر بچه، ختنه کردن او، سوراخ کردن گوش ها، عقیقه.
ختنه کردن که یکی از مستحبات روز هفتم بود، هم بر پسر اطلاق می شود و هم بر دختر. عملی که روی پسر انجام می شود، ختنه گفته می شود و اگر روی دختر انجام شود، خفض گفته می شود، خفض مثل ختنه، باعث راحتی و سلامتی دختر خواهد بود که خفض در زیبایی صورت دختر هم موثر است و هم در زیادی لذت شوهر در موقع جماع تاثیر دارد.
نسبت به ختنه کردن پسران سه بحث وجود دارد:
به مقداری از پوست جدا شود که سوراخ حشفه و مقداری از پوست حشفه دیده شود و بعضی از مراجع می گویند همه حشفه دیده شود.
زمان ختنه از تولد تا زمان بلوغ است، اما طبق روایات، بهتر این است كه ختنه كردن در روز هفتم باشد.
امام صادق (ع): قَالَ اخْتِنُوا أَوْلَادَكُمْ لِسَبْعَةِ أَیامٍ فَإِنَّهُ أَطْهَرُ وَ أَسْرَعُ لِنَبَاتِ اللَّحْمِ وَ إِنَّ الْأَرْضَ لَتَكْرَهُ بَوْلَ الْأَغْلَفِ
روز هفتم بچه را ختنه کنید، چون ختنه روز هفتم، هم در سلامتی بچه موثر است و هم در طهارت واقعی او موثر است و زمین از ادرار کسی که ختنه نشده باشد، کراهت دارد.
امام صادق: قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص طَهِّرُوا أَوْلَادَكُمْ یوْمَ السَّابِعِ فَإِنَّهُ أَطْیبُ وَ أَطْهَرُ وَ أَسْرَعُ لِنَبَاتِ اللَّحْمِ وَ إِنَّ الْأَرْضَ تَنْجَسُ مِنْ بَوْلِ الْأَغْلَفِ أَرْبَعِینَ صَبَاحا».[5]
حضرت رسول ص فرمودند: در روز هفتم بچه های خود را ختنه كنید، چون ختنه در این روز موجب طهارت واقعی برای بچه می شود و در رشد او هم موثر است و زمین تا چهل روز از بول كسی كه ختنه نشده است، نجس است.
«أَسْرِعُوا بِخِتَانِ أَوْلَادِكُمْ فَإِنَّهُ أَطْهَرُ لَهُمْ» «عجله کنید در ختنه فرزندان پسر، زیرا این برای آن‌ها پاک‌تر است.»
در باب تاکید بر ختنه در روز هفتم: در بعضی از روایات آمده است اگر ختنه كننده یهودی هست باز هم در روز هفتم ختنه كنید و مخالفت با سنت ها نكنید.
چیزی که ما در دین اسلام، اعتقاد و باور داریم این است که پسر باید ختنه شود. غلافی که روی سر آلت قرار دارد، بایستی برداشته شود، به نام ختنه که آن غلاف را می برند و بر می دارند که این عمل به عنوان حکم شرعی و به عنوان حکم طبی است. زیرا در زیر این پوسته ممکن است بعضی مواد جمع شود و منجر به التهاب و چرک و خون و امثال این ها شود. پس بهتر است که در کودکی بریده شود و ممکن است با برداشتن آن، انسان در حین همبستر شدن لذت بیشتری ببرد، زیرا به طور مستقیم با آلت زن تماس پیدا می کند.
عن وهب عن جعفر عن ابیه عن علی علیه السلام «قَالَ: لَا تُخْفَضُ الْجَارِيَةُ حَتَّى تَبْلُغَ سَبْعَ سِنِينَ» وسائل الشیعه جلد 17
راوی می گوید حضرت فرمودند: جاریه خفض (ختنه دختر) نمی شود تا اینکه هفت سال او تمام شود.در این روایت برداشت می شود که استحباب خفض در سن هفت سالگی است.
عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ مُسْلِمٍ عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع «قَالَ: لَمَّا هَاجَرَتِ النِّسَاءُ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ ص- هَاجَرَتْ فِیهِنَّ امْرَأَةٌ یقَال‌لَهَا أُمُّ حَبِیبٍ- وَ كَانَتْ خَافِضَةً تَخْفِضُ الْجَوَارِی فَلَمَّا رَآهَا رَسُولُ اللَّهِ ص قَالَ لَهَا یا أُمَّ حَبِیبٍ الْعَمَلُ الَّذِی كَانَ فِی یدِكِ هُوَ فِی یدِكِ الْیوْمَ قَالَتْ نَعَمْ یا رَسُولَ اللَّهِ إِلَّا أَنْ یكُونَ حَرَاماً فَتَنْهَانِی عَنْهُ قَالَ بَلْ حَلَالٌ فَادْنِی مِنِّی حَتَّى أُعَلِّمَكِ قَالَتْ فَدَنَوْتُ مِنْهُ فَقَالَ یا أُمَّ حَبِیبٍ إِذَا أَنْتِ فَعَلْتِ فَلَا تَنْهَكِی وَ لَا تَسْتَأْصِلِی وَ أَشِمِّی فَإِنَّهُ أَشْرَقُ لِلْوَجْهِ وَ أَحْظَى عِنْدَ الزَّوْجِ الْحَدِیث».[5]
می فرمایند: راوی از امام صادق نقل می کند که زمانی که پیامبر به مدینه آمدند، زنهای مکه هم هجرت کردند، در بین این زنها، ام حبیب هم به مدینه آمد و کار او ختنه کردن زنها بود. زمانی که پیامبر او را دید، به او گفت: آیا هنوز هم دخترها را ختنه می کنید؟ گفت: بله، مگر اینکه حرام باشد و شما هم مرا نهی کنی. حضرت فرمودند: این کار حلال است و بیا جلو تا به تو یاد بدهم که در ختنه کردن چه چیزهایی را رعایت کنی. ام حبیب می گوید: نزدیک پیامبر رفت و ایشان فرمود: وقتی خواستی دختر را ختنه کنی، زیاد ختنه نکن و کمی این کار را کن، چون ختنه کم، باعث نورانی شدن صورت زن می شود و لذت مرد هم بیشتر می شود.
و در وقت ختنه كردن بگويد اللَّهُمَّ هَذِهِ سُنَّتُكَ وَ سُنَّةُ نَبِيِّكَ ص ع و آلِهِ وَ اتِّبَاعُ مَنَالِكَ وَ لِدِينِكَ بِمَشِيَّتِكَ وَ إِرَادَتِكَ لِأَمْرٍ أَرَدْتَهُ وَ قَضَاءٍ حَتَمْتَهُ وَ أَمْرٍ أَنْفَذْتَهُ فَأَذَقْتَهُ حَرَّ الْحَدِيدِ فِي خِتَانِهِ وَ حِجَامَةٍ لِأَمْرٍ أَنْتَ أَعْرَفُ بِهِ مِنِّي اللَّهُمَّ فَطَهِّرْهُ مِنَ الذُّنُوبِ وَ زِدْ فِي عُمْرِهِ وَ ارْفَعِ الْآفَاتِ عَنْ يَدَيْهِ وَ الْأَوْجَاعَ عَنْ جِسْمِهِ وَ زِدْهُ مِنَ الْغِنَى وَ ادْفَعْ عَنْهُ الْفَقْرَ فَإِنَّكَ تَعْلَمُ وَ لَا نَعْلَمُ
از امام صادق (ع): وقت ختنه كودك بگويد: «خداوندا اين سنت تو و سنت پيغمبر تو (ص) است، و هم فرمانبردارى تو و كتاب تست، به خواست و اراده و قضاء تو، بواسطه امرى كه اراده كردهاى، و قضائى كه حتم نمودهاى، و فرمانى كه نافذ گردانيدهاى، و سوزش آهن را در ختنه و حجامت بوى چشانيدى به سببى كه خود بهتر ميدانى.
خداوندا او را از گناه پاك نگهدار، و به عمرش بيفزا، و آفات و دردها را از او بگردان، و غناى بيشتر باو ده، و فقر را از او دور بدار، كه تو آگاهى و من نميدانم.» و از آن حضرت (ع): هر كه اين دعا را در وقت ختنه فرزند خود نخوانده تا پيش از بلوغ او هر وقت شد بخواند كه فرزند را از سوزش آهن، از كشته شدن و امثال آن نگه دارد.
از سنت هایی که در باب ختنه آمده
دائرة المعارف بزرگ طب اسلامى، ج11، ص: 272
بدانكه ختنه كردن در رجال سنت است و در نساء لذت و بايد كه قطع زائد بر قلقه نكنند كه آن انهاك عضو مىكند و قطع احليل مهلك است.
خاكستر كعب بُز بر آن ذرور كنند و هر روز تجديد آن نمايند و پنبه مبلول با بول و روغن كنجد و شب يمانى خون را بند مىكند و روز سوم اگر جراحت خشك شود روغن گل و موم نهند و الا سندروس تا روز پنجم بكار برند پس شكر يا خاكستر مذكور اگر متعفن گردد و الا كافور به روغن كنجد و سفيدى بيضه و از عمل اهل هند اولًا انداختن آب دهن است بعد خائيدن بيره پان و استعمال سنگ جراحت و بعد از آن پياز بريان زرد و آنچه در اين باب مجرب است و از ديگر تدابير غنى مىكند استعمال اين خشكند.
گويند كه جراحت را زود خوب مىكند بايد كه چون ختنه كنند بگذارند تا خون تمام برود بعد اين دوا را فشانند و ببندند. كات هندى، مرداسنگ، هليله، بليله، مر صاف، برگ مورد مساوى كوفته بيخته بكار برند و بعد از سه روز بگشايند و گويند كه احسن اوقات ختنه وقت عصر است در تابستان و صبح در خريف و زوال در زمستان و ختنه طفل در ربيع كنند بخلاف بالغ كه ختنه او در ربيع نبايد كرد. «3» از غذاهاى سرد خوددارى كند و بهغذاهاى معتدل بيشتر طعام كند كه درد را خاموش مىكند.
گياه ترهتيزك را با غذا بخورد درد را تسكين داده و خيلى مفيد است. ريحان و گشنيز نيز در اين باب مفيد است. خرفه، شنبليله و پياز خوردن در اين مورد نيز فائده مىدهد.
از سنت های دیگر برای درمان زخم بعد از ختنه: آرد بوداده، شكر، روغن و زيره را مىخورانند.
نبايد تا سه روز آب بخورد و تنها كمى چاى به او مىخورانند و معتقدند اگر آب بخورد، زخمش سيم مىكشد، اگر زخم سيم بكشد، و آلت بچه چرك كند، از مخلوط آرد و روغن براى درمان جراحت استفاده مىكنند
قدرى كاغذ كبود دور قند را سوزانده خاكستر آن را با قدرى پيه بز مخلوط كرده به ناحيه مجروح مىمالند.
اگر زخم ورم كرد اسفرزه و برزك كوبيده با زرده تخممرغ مخلوط مىكنند و با دو يا سه دانه انجير پخته كه در شير گاو له شده روى ورم مىگذارند.
آلت مجروح را تا چند روز در كيسه كرباس مىكنند تا سرما نخورد.
براى چرب كردن نقطه مجروح از خاكستر كرباس سوخته مخلوط در روغن گاو استفاده مىشود.
روایات دیگر از کتاب مکارم:
و قال الصادق (ع)، في الصبي إذا ختن، يقول: اللهم هذه سنّتك، و سنّة نبيّك، و اتّباع منّا إليك و لنبيّك و رسولك و كتبك، و بمشيئتك، و إرادتك، و قضائك، لأمر أردته و قضاء حتمته، و أمر أنفذته، فأذقته الحديد في ختانه و حجامته، لأمر أنت أعرف به مني، اللهم فطهّره من الذنوب وزد في عمره، و ادفع الآفات عن بدنه و الأوجاع عن جسمه وزده من الغنى، و ادفع عنه الفقر، فإنك تعلم و لا نعلم.
و قال (ع): أي رجل لم يقلها، عند ختان ولده، فليقلها عليه من قبل أن يحتلم، فإن قالها كفي حرّ الحديد، من قتل أو غيره.
از نبى اكرم (ص): ختنه براى مردان سنت (لازم) و براى زنان مكرمت است.
عبد اللَّه بن جعفر حميرى به حضرت عسكرى (ع) نوشت: از افراد صالح روايت شده كه فرزندان خود را در روز هفتم ختنه كنيد كه پاكيزه شوند، كه زمين از بول آدم ختنه نشده بفغان آيد، ولى- جانم فدايت- در حجامتگرهاى شهر ما مرد حاذقى نيست كه بتواند در روز هفتم ختنه كند، و ختنهگر يهودى هست، آيا يهود ميتواند اولاد مسلمين را ختنه كند؟ حضرت (ع) جواب نوشت: روز هفتم را فراموش و سنت را مخالفت نكنيد. ان شاء اللَّه.
از امام هفتم (ع): چون فرزندش حضرت رضا متولد شد، امام فرمود: اين مولود من ختنه شده، و طاهر و پاكيزه بدنيا آمد، ولى ما تيغ بر جاى ختنهاش ميكشيم تا سنت را پيروى كرده باشيم.
از نبى اكرم (ص): فرزندانتان را در روز هفتم ختنه كنيد، كه پاكيزهتر است زودتر معالجه مىشود و گوشت ميرويد. فرمود: زمين از بول ختنه نشده تا 40 روز آلوده است.
از امام ششم (ع): سوراخ كردن گوش پسر سنت است، و ختنه او تا روز هفتم سنت است، و ختنه زنان مكرمت آنهاست و سنت نيست، و بهتر از مكرمت چيست؟
از امام صادق (ع): چون زنان با پيغمبر (ص) بمدينه هجرت كردند، در ميانشان زنى بنام ام حبيبه بود كه زنان را ختنه ميكرد، حضرت به او فرمود كه ام حبيبه! امروز هم شغل سابق را دارى؟ عرضه داشت آرى يا رسول اللَّه و اگر حرام است و نهى كنيد ترك كنم؟ فرمود: نه بلكه حلال است، نزديك آخر تا چيزى يادت دهم، ام حبيبه نزديك پيغمبر رفت، حضرت فرمود: افراط مكن و كم بردار كه صورت را شادابتر ميكند و شوهر بيشتر لذت ميبرد؟ ام حبيبه خواهرى داشت بنام ام عطيه كه آرايشگر بود، ام حبيبه سخن پيغمبر (ص) را باو گفت، ام عطيه خدمت پيغمبر رفت و گفته خواهر را به او عرضه داشت، حضرت فرمود: نزديك بيا، بعد فرمود صورت دختر و زن را با كهنه خشك و پاك مكن كه آب و رنگ او را ميبرد. ترجمه مكارم الاخلاق، ج1، ص: 439
در کتاب رساله دلاکیه در باب ختنه اینگونه آورده است:
رساله دلاكيه، ص: 97 باب نهم در ختنه كردن است
بدان كه حضرة رضا ع فرمودند كه ختنه سنّت واجبه است براى مردان و براى زنان كرامت است و در احاديث بسيار است كه سنّت است كه ختنه روز هفتم طفل باشد و نبايد كه ترك كنند آن را خواه سرما باشد و خواه گرما و چهار چيز است كه روز هفتم بايد بكنند اوّل ختنه دويّم تراشيدن سر طفل سيّم نام گذاردن چهارم عقيقه و اگر كسى را ختنه كردند باز پوست آن روئيد دوباره مىبرند چرا كه زمين ناله مىكند به خداوند عالم از بول كسى كه اغلف باشد يعنى پوست آن موضع او بلند باشد
و سرتراشى طفل بايد روز هفتم باشد اگر روز هفتم گذشت ديگر نمىتراشد و چون روز هفتم بتراشد همه سر را بتراشد و موافق حديثى زلفى و كاكلى نمىگذارد يا بعضى را بتراشد و بعضى را نتراشد و همه مو را جمع كرده به وزن آن طلا يا نقره صدقه دهد و تفصيل عقيقه اگرچه دخلى بسؤال سائل ندارد امّا بمناسبت مقام نوشته مىشود حضرة صادق ع فرمودند كه هر مردى در گرو عقيقه است روز قيامت و عقيقه واجبتر از قربانى است و كسى عرض كرد به ايشان كه نمىدانم پدرم عقيقه براى من كرده يا نه او را امر فرمودند كه عقيقه كند و حال آنكه پيرمردى بود و عقيقه بايد گوسفندى يا گاوى يا شترى باشد و بهتر آن است كه اگر گوسفند باشد چپش باشد و الّا هر گوسفندى كه قربانى مىشود عقيقه هم مىشود و در كنيز و دختر عقيقه يكسان است و در روايتى براى پسر نر عقيقه كند و براى دختر ماده و اگر كسى فقير باشد بگذارد تا خدا به او وسعتى بدهد و چون بكشد عقيقه را در وقت كشتن بخواند يَا قَيُّوُم إِنِّي بَرِيءٌ مِمَّا تُشْرِكُونَ إِنِّي وَجَّهْتُ وَجْهِي لِلَّذِي فَطَرَ السَّمَوَاتِ وَ الْأَرْضَ حَنِيفاً مَسْلِماً وَ مَا أَنَا مِنَ الْمُشْرِكِينَ إِنَّ صَلَاتِي وَ نُسُكِي وَ مَحْيَايَ وَ مَمَاتِي لِلَّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ لَا شَرِيكَ لَهُ وَ بِذَلِكَ أُمِرْتُ وَ أَنَا أَوَّلُ الْمُسْلِمِينَ اللَّهُمَّ مِنْكَ وَ لَكَ بِسْمِ اللَّهِ وَ اللَّهُ أَكْبَرُ اللَّهُمَّ صَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ تَقَبَّلْ مِنْ فُلَانِ ابْنِ فُلَانٍ و نام مولود را ببرد پس ذبح بكند و به روايتى مىگويد أَسْتَعِيذُ بِاللَّهِ مِنَ الشَّيْطَانِ الرَّجِيمِ و ربع گوسفند را براى قابله بدهد و اگر قابله نباشد مىدهد به مادرش كه به هر كس بخواهد بدهد و اگر قابله يهودى باشد و ذبيحه مسلمان را نخورد ربع قيمت گوسفند را به او دهند و باقى را طبخ مىكنيد و در روايتى است كه استخوان آن را نشكند و در روايتى رخصت شكستن هم هست و بهتر چيزى كه عقيقه را به آن پزند آب و نمك است و ده نفر از مسلمين مىخوراند و اگر زياده بايد افضل است و پدر هم مىخورد از آن و در روايتى است كه پدر و احدى از عيال از آن نخورند و در روايتى است كه همهكس مىخورند از عقيقه مگر مادر پس چنان معلوم مىشود كه براى پدر و عيال مكروه است خوردن چرا كه صدقه است و نيك است كه به غير شيعه نخورانند و اگر مولود روز هفتم پيش از ظهر بميرد عقيقه ندارد و اگر بعد از ظهر بميرد عقيقه مىكند اين هم مجملى بود از امر عقيقه كه بمناسبت ذكر شد
کلیه حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به ایوان طب می باشد.
