بررسی دیابت از منظر طب غیر مدرن

تعریف دیابت از منظر طب شیمیایی:

در طب مدرن تعاریف زیادی از دیابت کرده اند . منشاء های گونانونی برای آن بیان کرده اند برای مثال در کتاب علامه نورانی اینگونه بیان کرده است :

بيمارى قند يا ديابت در نتيجه اختلال عميق و دائمى در سوخت و ساز موادّ نشاسته‏اى است. وراثت و استعداد دو عامل مهم در پيدايش اين بيمارى مى‏باشد .

دو دانشمند آلمانى در سال 1889 مشاهده كردند كه برداشتن غدّه لوزالمعده در سگ توليد بيمارى قند میکند . براى اوّلين مرتبه دانستند كه بيمارى قند نتيجه نقصان عملكرد آن قسمت از لوزالمعده است . كه ترشّح خود را داخل خون مى‏ريزد.
در سال 1921 «بان تينگ» و «ليست» دو پزشك كانادايى موفّق به استحصال انسولين (هرمون جزائر لانگرهانس) از غدّه لوزالمعده شدند . انسولين عامل مهم در سوخت و ساز موادّ قندى است. اگر مقدار انسولين لوزالمعده كم شود گلوكز در انساج بدن به مصرف نمیرسد . احتراق بعمل نمى‏آيد و در نتيجه مقدار گلوكز خون زياد شده از طريق كليّه با ادرار دفع مى‏گردد.

تعریف دیابت از منظرطب سنتی :

ديابيطس، ذيابيطوس (ماخوذ از يوناني) بيمارى دو لاب کلیوی، بيمارى قند، ديابت 0 setebaiD به عنوان” سلس البول” و” سلسله البول” هم آمده است.
دیابت در طب سنتی بیشتر مربوط به ضعف کلیه می باشد و تمام علائم و نشانه ها هم به همین عضو بر میگردد دکتر احمدیه در کتاب خود حتی ضعف لوزالمعده را هم رد کرده و اصل را بر ضعف کلیه گذاشته اند و اینگونه اثبات می کنند :
ديابت يا به اصطلاح قديمى آن «دولاب كليوى» در اثر نقص ترشح انسولين توسط لوز المعده عارض مى‏گردد. در نتيجه تزايد مقدار طبيعى قند در خون، مقدارى از قند اضافى از طريق كليه‏ها دفع شده و گلوكوزورى airusoculG را موجب مى‏شود. گاهى نيز با وجود افزايش قند خون، در ادرار قندى مشاهده نمى‏گردد.

متن کامل مقاله را از اینجا دانلود کنید