اثر ماه بر موجودات

ماه آن قدر بزرگ و نزديك به زمين است و اثر ماه آنقدر زیاد است كه دائما پوسته زمين را به طرف خود مى كشد. آبى كه بر سطح زمين است شبيه لباس گشادى است كه در حال حركت زمين از بدنش كشيده مى شود. ماه در هر 3/27 روز يك بار به دور زمين مى چرخد و در تمام مدت هم فقط يك طرف خود را رو به ما نگاه مى دارد اما زمين در هر 8/24 ساعت يك بار تمام سطح خود را به ماه نشان مى دهد. اين بدان معنى است كه آبهاى سطح زمين به طرف ماه كشيده و جابجا مى شوند و مد بلند آب در طول سواحلى كه در مسير كشش ماه قرار دارند هر روز 48 دقيقه ديرتر از روز پيش اتفاق مى افتد.

قطره قطره آب اقيانوس تحت تأثير اين نيرو قرار دارد و هر جانور و گياه زنده دريايى نيز از اين ريتم آگاه است. چيزى كه ما از خاطر مى بريم اين است كه همان نيروى جاذبه ی ماه كه روى آب اقيانوس عمل مى كند مى تواند روى حجم هاى كوچكتر (آب) هم عمل نمايد.

آزمايشگاه هواپيمايى هيوز در ايالت كاليفرنياى آمريكا ميل سنج بسيار حساسى ساخته كه قادر است مد ناشى از جاذبه ماه را در يك فنجان چاى اندازه بگيرد. ماه پوشش هواى دور كره زمين را هم به طرف خود مى كشد و مدهاى جوّى منظم روزانه به وجود مى آورد.

شكل هاى متغير ماه (اهلّه قمرى) دوره تناوبى را طى مى كنند كه كمى طولانى تر از مدت زمان چرخش ماه به دور زمين است يعنى از يك بدر تا بدر ديگر 5/29 روز طول مى كشد در طى اين دوره تناوب دو بار خورشيد و ماه با زمين روى يك خط مستقيم قرار مى گيرند و كشش جاذبه آن ها با يكديگر جمع مى شود و مدهايى بزرگتر از روزهاى ديگر به وجود مى آورند. اين دو زمان، يكى وقتى است كه ماه كامل است و بار ديگر زمانى است كه هلال اول ماه را مى بينيم و دو بار هم در طول هر ماه يعنى زمانى كه ماه در تربيع اول (روز 7) و تربيع ثانى (روز 21) است جاذبه ی اين دو جرم آسمانى بر روى آب ها تا اندازه اى يكديگر را خنثى مى كند و مدها بسيار ملايم مى شوند. (دانشنامه طب اهل بيت عليهم السلام، ص: 667)

تأثير نور ماه

مداركى در دست است كه نشان مى دهد آن  قدر كه خود نور ماه به صورت يك علامت عمل مى كند مد آب اثر ندارد. روشنائى نور ماه سيصد هزار برابر كمتر از نور خورشيد است. با این وجود، حيات قادر است حتى در چندين متر عمق آب دريا به اين علامت كيهانى ظريف پاسخ بدهد.

در دانشگاه فرايبورگ مشغول تحقيق روى كرم هاى پلاتينريس دومريلى هستند كه حدود تربيع دوم ماه به سطح آب هجوم مى آورند. اگر اين كرم ها در آزمايشگاه تحت تابش نور ثابت قرار داده شوند ريتم خود را از دست  مى دهند و در تمام حالات ماه به حركت دست جمعى خود مى پردازند اما اگر فقط دو شب در طول ماه نور ديگرى را كه از نور ماه درخشان تر باشد ولى هنوز 6 هزار مرتبه كمتر از نور خورشيد درخشش داشته باشد به اين نور ثابت اضافه كنيم، كرم ها از اين افزايش آگاه مى شوند و آن را به عنوان بدر كامل تعبير نموده درست يك هفته بعد حركت جمعى خود را آغاز مى كنند.

اگر كرم ها در اين زمان براى تخم ريزى آمادگى فيزيولوژيك پيدا نكرده باشند 35 روز صبر مى كنند تا موعد تربيع دوم ماه بعد فرا برسد اين بدان معنى است كه اگر در حالت طبيعى تمام شب ها به استثناى دو شب جلوه ی ماه به وسيله ابر پوشيده شود باز كرم ها مى توانند ساعت هاى خود را با آن ميزان كنند و حتى اگر در تمام شب هاى ماهى كه كرم ها حركت گروهى خود را انجام مى دهند ماه كاملا زير ابر بماند آنها مى توانند آنچه را كه در ماه گذشته روى داده است در خاطر نگاه دارند و از آن به عنوان علامتى جهت تعيين موعد قرار ملاقات تناسلى خود در سطح استفاده نمايند. (دانشنامه طب اهل بيت عليهم السلام)

اثر ماه بر هواى اطراف زمين

ماه هنگام عبور، جو زمين را به طرف خود مى كشاند و اين باعث حركتى شبيه جزر و مد درياها مى شود البته عمل بازگشت اين جريان هوا به آن شكل كه جزر آب به رها كردن ساحل و فرو رفتن و عقب نشستن مى انجامد صورت نمى گيرد، بلكه در واقع ضخامت هوايى كه بالاى سر ماست به تدريج تغيير مى كند و در نتيجه آن فشار بارومتريك متناوبا افزايش و كاهش مى يابد.

همان گونه كه جزر و مد آب دريا در تمام سواحل به يك اندازه نيست تمام قسمت هاى اين سياره نيز به يك اندازه تحت تأثير قرار نمى گيرند. (دانشنامه طب اهل بيت عليهم السلام)

اثر ميدان مغناطيسى

عامل بعدى كه در اين رابطه مى تواند مورد توجه قرار گيرد مغناطيس است مى دانيم كه ميدان مغناطيسى زمين متناسب با وضعيت ماه و خورشيد به آرامى تغيير مى كند.

قرائت هاى انجام شده بين سال هاى 1916 تا 1957 ميلادى در رصدخانه ی گرينويچ نشان  مى دهد كه ميدان مغناطيسى، ساعت به ساعت متناسب با روز خورشيدى، روز قمرى و ماه قمرى تغيير مى كند بنابراين اگر موجودات زنده نسبت به مغناطيس حساس باشند مى توانند هم حركات ماه و هم حركات خورشيد را تعقيب كنند.

هرچند كه در شرايط ثابت در محبس هاى آزمايشگاهى محبوس باشند به نظر مى رسد كه حيات واجد چنين حساسيتى مى باشد چون گردش و ميدان مغناطيسى زمين هر دو تحت تأثير خورشيد و ماه، واكنش يك حيوان را نسبت به مغناطيس تحت تأثير قرار مى دهند. (دانشنامه طب اهل بيت عليهم السلام)

رابطه ماه با تعداد جرايم

شارما دى تاكور در سال 1984 تحقيقى در سه مركز پليس در شهرهاى مختلف (يك مركز روستايى، يك مركز شهرى و يك مركز صنعتى) انجام داده و ميزان جرايم را محاسبه نموده  است. تعداد جرايم در روز چهاردهم ماه بيشتر از همه روزهاى ديگر بوده. سپس در روز اول ماه و بعد از روز بيست و يكم و در درجه بعد روز هفتم بيشترين جرايم را به ترتيب به خود اختصاص داده اند.

با بررسى هاى مختلف اين دو نفر به اين نتيجه مى رسند كه خورشيد و دورى و نزديكى آن نمى تواند در ميزان جرايم تأثيرى داشته باشد، اثر ماه را به نقش جاذبه آن بر بدن انسان ارتباط مى دهند و از اصطلاح جالب «امواج جزر و مدى انسان»  استفاده مى نمايند. (دانشنامه طب اهل بيت علیهم السلام)