چرا نباید به غذا فوت کنیم ؟؟؟

از اموری که پیامبر اکرم صلوات الله علیه و آله نهی فرموده‌اند، دميدن یا همان فوت کردن به غذا و نوشیدنی است. (بحار الأنوار، ج‏63.)

این دمیدن یا به تعبیری همان فوت کردن به غذا _برای سرد شدن_ که عادت بعضی از افراد شده است. این کار باعث فساد در غذا خواهد شد. یکی از دلایل این فساد تولید گاز دی اکسید کربن یا همان گاز «CO₂» است.این گاز در بازدم از تنفس انسان خارج شده و با برخورد به غذا جذب غذا می شود. و در صورت مصرف موجب بیماری‌ هایی از قبیل فرسایش سلول‌ها و بافت‌های عضلانی و استخوانی، عصبی، خونی، کبدی و کلیوی خواهد شد. شاید یکی از دلایل منع روایی هم همین باشد. برای پیشگیری از این بیماری‌ها باید از دمیدن در غذا حذر کرد.

نکته‌ای که باید ذکر کرد اینکه در نوشابه‌های گازدار موجود در بازار بیشتر از همین گاز استفاده می‌کنند که این خود موجب همین بیماری‌ها خواهد شد. و اثر پذیری این نوشابه‌ها در بیمار شدن از این قبیل بیشتر خواهد بود.

استاد کاردانپور در مقاله جدید خود در بحث بخورات مطلبی را در مورد فوت کردن به غذا فرمودند که بسیار جالب و شنیدنی است .

ایشان فرمودند:

بخارات برای بدن مضر و بخورات برای بدن نفع دارد چون دفع بخارات می کند .

بخارات مخلوط با آب و رطوبت است ولی بخورات خشک کننده این رطوبات می باشد .

هر چه در سبک زندگی باعث شود بخارات در بدن زیاد شود باعث بیماری و منع شده است به همین جهت ترک شده است نان داغ خورده شود یا غذا داغ را غذای جهنمیان میداند و یا آب را گفته حتما به فتور برسد و گرمایی که داغ است و بخار از آن بلند می شود را نباید مصرف کرد یا آب جوش روی زمین ریختن و یا هنگام رفتن به توالت برای حفظ از بخارات فرموده اند حتما صورت و سر بسته شود و …

در مورد فوت کردن به غذا هم به همین شکل است یعنی اگر کسی به غذا فوت کرد قبل از دفع بخارات با فوت و دمیدن در آن بخار در آن سرد شده و خارج نمی شود برای همین در بدن ایجاد بیماری خواهد کرد .

ایشان دلیل اصلی نهی از دمین به غذا و نوشیدنی ها را سرد شدن بخارات در غذا می دانند که بسیار مضر است .

استاد کاردانپور متنی را از کتاب ذخیره خوارزمشاهی آوردند که با استناد به آن فرمودند بخارات اگر در بدن حبس شود و به جانب قلب بیاید باعث خفقان قلب و اگر به کبد برسد باعث استسقاء و زمانی که به سمت سر سعود کند مالیخولیا یا همان جنون ایجاد می کند و در ادامه فرمودند کسانی که غذای داغ می خورند یا فوت به غذا می کند از یکی از این بیماری ها در امان نیستند و اکثر انسان های عصبی و عجول می باشند .

اضافه بر این متنی از مرحوم کرمانی در دقایق العلاج  آوردند برای اثبات این موضوع در بیماری های قلب که آنجا آمده است :

اگر خفقان قلب از بخار باشد علامتش اين است كه هرگاه غذاهاى بخارآور خورده شود و يا معده پر باشد شدت مى‏يابد

یعنی غذا هایی هم وجود دارد که بخار آور است و باعث خفقان قلب می شود .

در کتاب زاد المسافرين، ص: 41 آورده است :

و اگر سبب صداع، بخارات‏ معده باشد

علامت آن، اين است كه شدت و ضعف صداع، تابع حال معده است. و اگر قوتهاى معده به حال خود است، صداع تخفيف دارد. و اگر ضعف از هضم يا ساير قوتهاى معده است، شدت مى‏نمايد. و بالجمله هرگاه ناخوشى در معده است، صداع به هم مى‏رسد يا شدت مى‏نمايد. و هرگاه حال معده بر مجراى طبيعى است ساكن مى‏شود.

 کتاب “حقایقی درمورد وقایه (پیشگیری)1“