تاخیر در گفتار یا دیر زبان باز کردن کودکان

تاخیر در گفتار یا دیر زبان باز کردن کودکان چیست؟ و چه معیاری برای این زمان وجود دارد؟ آیا این تاخیر نشان از اشکال در سلامتی کودک است؟

دیدگاه طب جدید

در طب جدید دیر زبان بازکردن کودک، به حالتی اتلاق می‌شود که کودک تا سن سه سالگی نتواند به اندازه کودکان هم سن و سال خود صحبت کند و دایره لغات او کمتر از دیگر کودکان هم سن و سالش باشد.

دیدگاه طب سنتی، اسلامی

در طب سنتی محدوده زمانی مشخصی را برای زبان باز کردن کودک مشخص نمی‌کند، چون کودکان با طبیعت های متفاوتی به دنیا می آیند، پس‌ مراحل تکامل جسمی آنها متفاوت است و با بزرگتر شدن وضعیت تکلم آنها بهبود پیدا کند.چرا که حرارت نسبت به طبیعت های متفاوت کودکان متغیر است.حتی گاهی کودک تا سن پنج سالگی هم حرف نمی‌زند.

کودکانی که غلبه رطوبت و بلغم زیاد دارند دیرتر به حرف می آیند. گاهی کودکی زودتر به راه می افتد و دیرتر زبان باز می‌کند. که در این مواقع حرارت در موضع سر کودک بیشتر است.

بنابراین صحبت کردن کودک قانون کلی ندارد که برای همه کودکان به طور یکسان صدق کند.

عواملی که باعث دیر زبان باز کردن کودک می شود

• استرس و اضطراب مادر در زمان بارداری می‌تواند منجر به دیر زبان باز کردن کودک شود. چراکه سُده ایجاد کرده و سودای منفی می‌آورد.
• ترساندن نوزاد هم عاملی است که باعث گرفتگی و سده در نوزاد شده و نهایتا باعث تعویق در تکلم یا لکنت کودکان می‌شود.
• نوزادانی که با شیر مادر تغذیه می شوند، اگر رطوبت شیر زیاد باشد باعث دیر به حرف افتادن کودک می‌شود. بنابراین مادر باید مایعات کمتری مصرف کند و از طرفی با ورزش و تحرکات زیاد تعریق را افزایش دهد تا رطوبت ها تخلیه شده وکمتر به شیر برسد.
• همچنین مصرف غذاهای مقوی توسط مادر مانند گداخته، سمنو، سویق گندم و جو (به صورت خشک)، خرما و.. باعث قوت شیر مادر می‌شود که بسیار در رشد هوشی و جسمی و تکاملی کودک کمک کننده می باشد.
• مشکلات در شنوایی کودک هم می‌تواند باعث تاخیر در گفتار کودک شود. چرا که آنها صدایی را نمی‌شنوند پس یادگیری نحوه برقراری ارتباط برای آنها دشوار می‌شود.
• گاهی کوتاهی بند زیر زبان (مشکل در آناتومی زبان) و یا لب شکری کودک باعث مشکلات گفتاری می‌شود.
• همچنین کودکانی که زیاد تلویزیون یا موبایل تماشا می‌کنند، چون حرف زدن را از یک ارتباط یک طرفه یاد می گیرند و گمان می کنند که در ارتباط باید ساکت باشند و فقط شنونده وبیننده باشند. بنابراین انگیزه برای صحبت کردن را از کودک  می‌گیرد.
• کودکان تک فرزند و یا کودکانی که مادرشان مشغله کاری زیادی دارند، چون محیط پیرامون آنها از لغت غنی نیست و فرزند همیشه تنهاست و دیرتر زبان باز می‌کنند.

تدابیر درمانی

همان طور که اشاره شد کودکانی که رطوبت بالایی دارند دیرتر شروع به حرف زدن می‌کنند. پس با حجامت نقره که در چهارماهگی نوزاد سفارش شده و دادن سویق الک شده به نوزاد از بدو تولد و مالش بدن نوزاد با روغن زیتون می‌توان رطوبت های کودک را دفع کرد تا زودتر به حرف بیفتد.

همچنین کام برداشتن نوزاد با تربت امام حسین (علیه السلام) و خرما به دلیل قابض بودن، یا دادن عسل به نوزاد در دفع رطوبت ها موثر است.

درمان های خوراکی با مصرف:

• آب انار شیرین و ترش.
• آب انار با جامع امام رضا (علیه السلام).
• تخم کبوتر.
• تخم بلدرچين.
• تخم مرغابی.
• گوشت کبوتر با بِه.
• گوشت گنجشک.
• نمک زیاد، که دفع رطوبت می‌کند.
• مالیدن سنگ نشادر که 10 ساعت در آب ماست خیسانده شده باشد به زبان کودک.
• دادن سویق خشک به کودک.

تدابیر غیر خوراکی:

• حجامت نقره که رطوبت کودک را کم می‌کند.
• لالایی گفتن و داستان گویی و شعر خواندن برای کودکان می‌تواند در سرعت‌ بخشی به تکلم کودک موثر باشد.
• صحبت کردن با کودکان با زبان کودکانه و نشان دادن عکس العمل و باز خورد مناسب به کودک باعث تشویق کودک به حرف زدن می‌شود. بنابراین باید به آنها توجه کرد.
• روغن مالی ملاج با روغن بنفشه کنجدی.
• چکاندن سرکه و سداب داخل بینی.
• دور کردن کودک از محیط هایی که استرس زیاد دارد.