شبکه های اجتماعی
فروش ویژه
299.000 تومان
مقالات اخیر

آناتومی چشم

آنچه در این مقاله خواهید خواند

چشم یکی از مهم ترین، حساس ترین و پر کاربرد ترین اندام های بدن است و از مهم ترین حواس پنچ گانه در آن قرار دارد که بینایی را بر عهده دارد. آناتومی چشم را در ادامه بررسی می کنیم/

این نعمت الهی ساختارش به گونه ایی طراحی شده است که می تواند بیش از 10 میلیون رنگ را ببیند و از هم تفکیک دهد. ساختمان چشم از اجزایی خاص تشکیل شده است که در کنار یکدیگر کار بینایی را انجام می دهند و می تواند به روشنایی و تاریکی واکنش نشان دهد.

اجزای تشکیل دهنده چشم

ساختمان چشم، شبیه یک کره است و این کره از اجزای مختلفی تشکیل شده است. کره چشم که قطر آن به طور متوسط حدود 25 میلی متر است، سه لایه اصلی دارد: 1. صلبیه 2. مشیمیه 3. شبکیه.

  • اجزای اصلی چشم: قرنیه، صلبیه، ملتحمه، عنبیه، مردمک، عدسی، ماده شیشه ای (زجاجیه)، شبکیه، مشیمیه.
  • اجزای مرتبط با چشم: چین های پوستی پلک ها، غده اشکی، عضلات بیرونی چشمی.

اجزای اصلی چشم

قرنیه

قرنیه قسمت شفاف جلو کره چشم است که از پشت آن ساختمان های داخلی کره چشم، مانند عنبیه و مردمک دیده می شود. قرنیه را می توان به یک شیشه تشبیه کرد، همان طور که شیشه کثیف، اشیاء پشت خود را تار نشان می دهد، اگر بر روی قرنیه نیز لکه یا آلودگی وجود داشته باشد، فرد اشیاء را تار می بیند.

ملتحمه

به پوشش شفاف و حساس روی قرنیه “ملتحمه” گفته می شود.

صلبیه

به قسمت سفید جلوی چشم “صلبیه” گفته می شود. به بیان دیگر، صلبیه، لایه محکم و سفید خارجی کره چشم است که از چشم محافظت می کند.

عنبیه

عنبیه، حلقه ای ماهیچه ای است که اندازه مردمک را تغییر می دهد تا نور ورودی به چشم را تنظیم کند. به بیان دیگر، عنبیه بخش رنگی چشم است و دو لایه رشته ماهیچه ای دارد:

  • ماهیچه ی حلقوی که به شکل دایره های هم مرکز قرار دارند.
  • ماهیچه شعاعی که به شکل پره های هم مرکز قرار دارند.

این ماهیچه ها از دستگاه عصبی خودمختار فرمان می گیرند، بنابراین کارکرد مخالف دستگاه عصبی سمپاتیک و پاراسمپاتیک سبب می شود که مردمک در نور زیاد، تنگ شود تا چشم خیره نشود و در نور کم، گشاد شود تا اجسام قابل دید شوند.

آناتومی چشم

مردمک

مردمک، سوراخی در درون عنبیه است که در نور زیاد، تنگ و در نور کم، گشاد می شود. عنبیه با تغییر اندازه مردمک، نور ورودی به چشم را تنظیم می کند.

کار مردمک، مثل پرده ای است که پشت پنجره آویزان شده است و نور ورودی به اتاق را کم یا زیاد می کند. همان طور که وقتی نور بیرون شدید و زیاد است، پرده را می بندیم تا نور کمتری وارد اتاق شود، وقتی چشم هم در محیط پر نور قرار می گیرد، مردمک تنگ می شود تا نور کمتری وارد چشم شود و بالعکس.

عدسی

عدسی، یک صفحه شفاف در پشت عنبیه است که در متمرکز کردن دقیق پرتوهای نور بر روی شبکیه، به قرنیه کمک می کند. ضخامت عدسی چشم در شرایط مختلف تغییر می کند و بسته به اینکه شیء در چه حد فاصله ای قرار داشته باشد، ضخامت آن کم و زیاد می شود.

قرنیه، نقش موثری در تمرکز چشم ها دارد، به این ترتیب که پرتوهای نور را مقداری خم می کند؛ در نتیجه، آن ها به هم نزدیک می شوند و تصویر دقیق تری روی شبکیه به وجود می آید و تنظیم دقیق و نهایی به وسیله عدسی انجام می گیرد و عدسی با کمک عضلات حلقوی اطرافش، یعنی عضلات مژه ای این کار را انجام می دهد.

با منقبض شدن عضلات مژه ای، عدسی بر آمده و ضخیم تر می شود و قدرت تمرکز آن افزایش می یابد، در نتیجه، تصویر اشیای نزدیک را واضح تر نشان می دهد و هنگامی که عضلات مژه ای به حالت استراحت در می آیند، عدسی پهن تر و باریک تر می شود ودر نتیجه، تصویر اشیای دور را بهتر نشان می دهد. (به این حالت تطابق گفته می شود.)

توجه: بیشتر شکست نور در قرنیه اتفاق می افتد، البته با توان ثابت، ولی عدسی با توان متغیر و با توجه به ضعف و شدت نور ورودی، نور را شکست می دهد.

ماده شیشه ای (زجاجیه)

زجاجیه ماده ای ژله مانند است که به چشم،حجم، شکل و شفافیت می بخشد. به بیان دیگر، فضای بین عدسی و شبکیه را مایعی شفاف و ژله مانند، به نام “مایع شیشه ای” یا “زجاجیه” پر کرده است و این مایع باعث می شود تا چشم حالت کروی خود را حفظ کند.

شبکیه

شبکیه، یکی از سه لایه اصلی درون چشم است که تصویر وارونه روی آن تشکیل می شود. به بیان دیگر، شبکیه، لایه ای نازک و حساس به نور است که دارای سلول های میله ای و مخروطی می باشد.

هنگامی که نور به گیرنده های شبکیه می رسد میلیاردها پیام عصبی ساخته می شود که از راه عصب بینایی به ناحیه بینایی در پس سری مغز می رسند و مغز با تجزیه و تحلیل این پیام ها دیدن تصویر طبیعی از جسم را برای ما امکان پذیر می کند.

مشميه

مشیمیه، یکی از سه لایه اصلی درون چشم و لایه ای سرشار از رگ های خونی است که صلبیه و شبکیه را تغذیه می کند.

آناتومی چشم

اعضای مرتبط با چشم

ساختارهای اطراف چشم نقش مستقیمی در بینایی ندارند ولی به دیدن کمک می کنند و در سلامت چشم ها تأثیر دارند. این ساختارها عبارت اند از:

چین های پوستی پلک ها

این چین ها دارای عضلات گردی هستند که به آنها “عضلات حلقوی پلکی” می گویند که با انقباض این عضله ها، پلک ها بسته می شوند. بسته شدن پلک ها، علاوه بر محافظت از چشم، باعث پخش شدن اشک روی ملتحمه می شود.

غده اشکی

اشک از “غده اشکی” بیرون می ریزد، سطح چشم را تمیز و ضد عفونی می کند و خاصیت ضد میکروبی دارد.

آناتومی چشم

عضلات بیرونی چشمی

۶ عضله کوچک و باریک، کره چشم را به انتهای حدقه متصل می کند که به آنها “عضلات بیرونی چشمی”می گویند. این عضلات، کره چشم را با سرعت به سمت بالا، پایین، چپ و راست حرکت می دهند و تحت کنترل عصب مغزی (حرکتی، قرقره ای و دور کننده) هستند.

آناتومی چشم

مقالات مرتبط

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *