برای حمام رفتن هم مثل بقیه‌ی امور در اسلام آدابی ذکر شده است. تا بتوانیم به بهترین نحو ممکن از آن استفاده کنیم. و ضرری هم به بدن نرسد و از تمام منافع آن بهره‌مند شویم.
در کتاب فقه الّرضا علیه السّلام یکسری آداب کلی برای حمام بیان شده است. در کتاب “حقایقی درمورد وقایه (پیشگیری)2، آداب نظافت و پاکیزگی”، به تفصیل درمورد آداب حمام با دلایل علمی، روایی پرداخته شده است. مختصری از کلیت آن را با هم مرور می کنیم.
آداب کلی حمام
اگر از آب حمام غسل مي‌كنى و ظرفى ندارى كه با آن آب برگيرى و دست‌هایت چركين باشند، دست به آب بزن و بگو: بسم الله.
اگر مسلمان با كافر ذمى در حمامند، مسلمان پيش از ذمى در حوض غسل كند.
اگر آب حمام منبعى دارد در حكم آب روان است.
مبادا در حمام شانه بكشى كه موخوره آورد،
مبادا در آن مسواك كنى كه دندانت معيوب شود،
مبادا سر و رو را با لنگى كه به كمر بستى بمالى كه آب رو را ببرد،
مبادا با گِل سرت را بشویى كه چهرهات را زشت كند،
مبادا با سفال كف پا را بمالى كه برص آورد،
بادا در حمام بخوابى كه پيه قلوه را آب كند،
و مبادا در آن به پشت بخوابى كه زخم درون آورد.
قرآن خواندن در حمام بی آوازه خوانی باكى ندارد، به شرطی كه لنگ بر تو باشد. بپرهيز از اينكه بى لنگ به حمام درآیى كه آن از کسرت ايمان است.
ديده از عورت مردم بپوش و عورت خود را از اينكه به آن نگاه شود بپوشان كه من روايت دارم نگاه كننده و نگاه شونده هر دو ملعونند و بالله العصمه.
همه این موارد آداب کلی هستند. تمام آداب و شرح آنها را می توانید در کتاب مذکور مطالعه نمایید.
کاش مثل قدیم دوباره در هر محل حمام بود